Le të Hapen Dyert!
Le të hapen një nga një dyert
E botës së Pafundësisë,
Që të dëgjohen të artat motive
Të sinfonisë së Pavdekësisë.
Kush rroi, rroi, kuptoni!
Dhe ju, o të vdekur, ringjalluni!
Dhe porsi engjëjt fluturoni!
Në shpirtin tuaj nga zëri i Drejtësisë.
Nga gjokset e zgjuara dihet
Se ndjenja e njeriut ringjallet,
Se shpirtratve frymë u fryhet
Nga fryma e Fshehtësisë.
Dhe sytë e përlotor kthjellohen,
Se syve rreze drite u gëzohen,
E bardha nga e zeza veçohen,
Drita përhapet nga Aureola e Bukurisë.
- Publikuar më .