Theksi në Epokën e Lumturisë
Padyshim një prej idealeve më të rëndësishme që formojnë ndërgjegjen fetare, sociale dhe historike të lëvizjes Gylen, është nocioni i “epokës së lumturisë.” Ky ideal buron nga periudha e parë e Historisë Islame. Ky sistem vlerash është i mbështetur mbi jetën dhe praktikën e shokëve të Profetit. Kjo periudhë e shkurtër historike ishte periudha kur erdhi në jetë linja Suni e mendimit; konsolidimi i saj erdhi prej idealeve të vëna në jetë gjatë kësaj periudhe.
Epoka e lumturisë ishte periudha në të cilët jetuan modelet paraardhës të lëvizjes Gylen (si dhe paraardhësit e lëvizjeve të ngjashme). Kjo periudhë u karakterizua nga besimi i pastër islam. Në atë brez s’kishte se si ta klasifikonim ndonjë organizatë islame si politike, ideologjike apo radikale. Besimtarët jetonin një jetë shoqërore të moderuar; ai ishte një brez me njerëz të devotshëm që jetonin në harmoni pavarësisht shkallës së lartë të varfërisë. Individët që jetuan gjatë kësaj periudhe ishin të çiltër, të thjeshtë dhe pa pretendime deri në nivelin e asketizmit; ata kishin një lidhje të fuqishme me idealet e tyre fetare.
Në lëvizjen Gylen, ideali i prezantuar përmes konceptit të Epokës së Lumturisë, nuk ka të bëjë me një “kthim prapa” apo me ndrydhje ndjenjash; ai ka të bëjë me praktikën e Islamit, të bazuar në parimet themelore të veprimit dhe të ruajtjes së lidhjes së fuqishme me ndërgjegjen e shpirtit islam. Në këtë kontekst, rruga e Profetit dhe e shokëve të tij e personifikuar në shpirtin islam, shihet si burim kryesor i frymëzimit.
- Publikuar më .