Dielli do të Lindë
Ej, ti popull i lodhur me të mirat e kësej bote!
As bën dhe pak durim dhe dhëmbët shtrëngon!
Shkëndia në gjokset, aman, të mos shuhet!
Koha e shtetit të përjetshëm-për ty i fundit stacion...
Hiç mos rri, vrapo, se në rrugë të presin sy!
Ati yt dëshmor po rri e rurgën po vështron.
Jepi, vrapo, zeërthyerit të presin ty!
Eja, më në fund, fytyrëmjerët të gëzojnë!
E qartë! Kauza e madhe dhe udhët shkojnë gjatë;
C'hall! Udhtar i Përjetësisë emrin ke.
Librin e Lumtur si prijës në udhën tënde...
Lere, ç'i do fjalët, akull e ke dhe borë e ke...
Si do që të bëhet, dielli do të lindë një ditë;
Sërish mbi gjithkahjën do të reshin bukuritë;
Mbi mal e fushë, lumenj e kodra, në çdo buxhak;
Drita do të vijë dhe terrin do ta mbysë në lak...
- Publikuar më .