Ιδανικά πνεύματα και ήρωες της αγάπης

Μόνο εκείνοι που ξεχειλίζουν από αγάπη θα είναι σε θέση να χτίσουν τον χαρούμενο και φωτισμένο κόσμο του μέλλοντος. Τα χείλη τους χαμογελούν με αγάπη, οι καρδιές τους είναι γεμάτες από αγάπη, ενώ τα μάτια τους ακτινοβολούν κάθε τρυφερό συναίσθημα – αυτοί είναι οι ήρωες της αγάπης, που λαμβάνουν αδιάκοπα τα μηνύματά της από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου και κάτω από το αχνό φως των αστεριών.

Όσοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουν τους εαυτούς τους. Κανείς δεν θα τους ακολουθήσει στη δύσκολη πορεία προς τον νέο κόσμο, εάν πρώτα εκείνοι δεν εξαγνιστούν από συναισθήματα μίσους, έχθρας και ζήλιας, εάν πρώτα δεν εξοπλιστούν οι ίδιοι με κάθε είδος αρετής. Κάθε φράση όσων βρίσκονται μακριά από την αυτοπειθαρχία και τον αυτοέλεγχο, όσων απέτυχαν να εξευγενίσουν τα συναισθήματά τους, μπορεί να φαντάζει στην αρχή ελκυστική και βαθυστόχαστη, αλλά παραμένει ανίκανη να εμπνεύσει κι άλλους – και ακόμα κι όταν το κάνει, τα συναισθήματα που θα γεννήσει σύντομα θα χαθούν.

Η καλοσύνη, η ομορφιά και οι αρετές υπάρχουν στον κόσμο. Ό,τι κι αν συμβεί, ο κόσμος θα επιστρέψει σε αυτές, παρά τα εμπόδια που ενδέχεται να συναντήσει.

Όσοι παλεύουν να διαφωτίσουν τους υπόλοιπους, και αναζητούν την ευτυχία των υπολοίπων τείνοντάς τους χέρι βοήθειας, διαθέτουν τόσο ανεπτυγμένο και πεφωτισμένο πνεύμα που μοιάζουν με φύλακες-αγγέλους. Μάχονται ενάντια στις καταστροφές που χτυπούν την ανθρωπότητα, στέκονται απέναντι στις «καταιγίδες» και, όντας πάντα σε ετοιμότητα, είναι οι πρώτοι που θα ριχτούν στη «φωτιά».

Ζηλωτές της Αγάπης

Ο Μπεντιουζαμάν έλεγε: «Είμαστε οι ζηλωτές της αγάπης. Δεν διαθέτουμε χρόνο για ανταγωνισμούς». Αυτή είναι μία από τις βασικές μας αρχές. Δεν φθάνει, όμως, μόνο αυτό. Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το πώς να εκφράσει κανείς αυτή την αρχή μέσα από τον τρόπο που ζει. Για την ακρίβεια, υπάρχουν πολλοί που μπορούν να πουν όμορφα πράγματα σχετικά με την αγάπη προς τον πλησίον. Χωρίς ειρωνική διάθεση θα πω ότι πολλά απ’ αυτά τα λόγια είναι όντως όμορφα. Αναρωτιέμαι, όμως, πόσοι από εκείνους που τα λένε είναι ικανοί να τα πραγματοποιήσουν στον εαυτό τους και στον χαρακτήρα τους. Νομίζω ότι δύσκολα θα βρούμε μια ικανοποιητική απάντηση.

Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του Προφήτη μας, ήταν ότι εφάρμοζε αυτά που έλεγε. Έκανε πράξη αυτά που συμβούλευε και ενσωμάτωνε τις ποικίλες διδαχές του στον τρόπο ζωής του. Λέξεις που δεν εφαρμόζονται είναι καταδικασμένες να χαθούν, να παρερμηνευθούν και με τον καιρό να χάσουν την όποια τους σημασία, άσχετα με το πόσο όμορφες μπορεί να είναι. Άμεσα γίνεται κατανοητό το πόσο κενές νοήματος μπορούν να καταλήξουν λέξεις, όχι μόνο ανθρώπινες, αλλά και Θεϊκής προέλευσης, εάν ποτέ δεν τεθούν σε εφαρμογή. Ούτε ένα γράμμα δεν άλλαξε από το Κοράνι και όμως παραμένει φρέσκο και πρωτότυπο, όπως όταν αποκαλύφθηκε. Χωρίς αμφιβολία είναι ευλογημένο και δοξασμένο βιβλίο, αλλά ακόμα κι αυτό έπεσε θύμα παρερμηνείας από ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να το κατανοήσουν μέσα στην ομιχλώδη ατμόσφαιρα που δημιουργείται όταν κενές και αδύναμες προσωπικότητες προσπαθούν να το διδάξουν. Όμως, τέτοιες παραληρηματικές και άρρωστες ερμηνείες δεν έχουν καμία σχέση με το ίδιο το Κοράνι. Αντιθέτως, είναι χαρακτηριστικές των κοινωνιών της εποχής τους, που αποτυγχάνουν να ζωντανέψουν το μήνυμά του. Η θρησκεία γενικότερα και το Κοράνι ειδικότερα πρέπει να κρατούν συνεχώς σημαντική θέση στη ζωή μας και να προσπαθούμε με δυναμισμό να τα κατανοούμε σε όλο τους το βάθος και όλη τους τη σημασία. Οφείλουμε να εφαρμόζουμε όσα λέει το Κοράνι, για να μπορεί να επιτελεί την αποστολή του. Συνοπτικά, θέλω να πω ότι δεν είναι αρκετό να λέει κάποιος ότι είναι λάτρης της αγάπης και αντιπρόσωπος της ειρήνης. Υπάρχουν πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν για να φθάσει κανείς εκεί. Το άκρως σημαντικότερο, όμως, είναι να εφαρμόσουμε αυτά τα ωραία λόγια.

Ανάμεσα στις σημαντικότερες αρχές του Ισλάμ είναι η αγάπη και η στοργή και οφείλουμε να τις διαδώσουμε παντού, σε όλο τον κόσμο. Ορισμένα πρόσφατα αρνητικά περιστατικά οδήγησαν κάποιους ανθρώπους να σχηματίσουν μία άποψη για τον μουσουλμανικό κόσμο, τελείως αντίθετη από την πραγματικότητα. Θα ήταν λανθασμένο να συνδέσουμε το Ισλάμ με τα λάθη που διαπράχτηκαν στο όνομά του από ορισμένους. Είναι αλήθεια ότι υπήρξε μία σοβαρότατη αλλαγή σε γειτονική χώρα, η οποία έβλαψε ποικιλοτρόπως τον μουσουλμανικό κόσμο, αν και πολλά από τα προβλήματα, που δημιουργήθηκαν εκεί, θα μπορούσαν να είχαν λυθεί συμβιβαστικά. Η κατάσταση βεβαίως δεν επεκτάθηκε σε άλλες χώρες, πέραν της χρήσης κάποιων απλών συνθημάτων. Η χώρα όμως αυτή δεν είναι η μόνη, στην οποία παρουσιάστηκε με λάθος τρόπο το Ισλάμ στον κόσμο. Υπάρχουν πολλοί ακόμα ηγέτες και χώρες που συνεχίζουν να αντανακλούν μία άσχημη εικόνα για τον μουσουλμανικό κόσμο, μέσα από τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά τους, που τις φέρνει αντιμέτωπες με τις διδαχές του Κορανίου. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε ό,τι λέμε και να μας διακρίνει η αποφασιστικότητα να το υλοποιήσουμε. Ο εσωτερικός μας κόσμος οφείλει να ξεχειλίζει από αγάπη και στοργή για όλη την ανθρωπότητα. Στην καρδιά μας δεν θα πρέπει να υπάρχει χώρος για εχθρότητα. Μην έχετε αμφιβολία, ο νέος αιώνας θα είναι εκείνος της άνθησης του διαλόγου και της αγάπης. Οι ανταγωνισμοί θα παραμεριστούν και αρετές, όπως η ανεκτικότητα και η αγάπη, θα ανθίσουν. Δεν πρόκειται για κάποια μελλοντική μικρή πιθανότητα· ο κόσμος ήδη αισθάνεται τις αλλαγές της παγκοσμιοποίησης. Όταν φθάσει η ώρα, με το θέλημα του Θεού, οι πιο ενάρετοι από εμάς θα αναλάβουμε αυτή την αποστολή.

Οι Άνθρωποι της Αγάπης

Οι άνθρωποι της αγάπης, όπως ο Ρουμί, o Γιουνούς, o Γιεσεβί και o Μπεντιουζαμάν, υπήρξαν πιστοί στον Θεό σε μεγαλύτερο βαθμό από εμάς και η πιθανότητα να αμαρτήσουν ήταν περιορισμένη. Έκαναν εξαιρετικές προσπάθειες για την προώθηση της αγάπης, της στοργής και της ανεκτικότητας μεταξύ των ανθρώπων και επηρέασαν ανεξίτηλα σε αυτά τα ζητήματα όσους βρέθηκαν κοντά τους. Όμως, κατά την εποχή που έζησαν, δεν υπήρχε το επίπεδο διαλόγου και ανεκτικότητας που έχουμε επιτύχει σήμερα, εξαιτίας ακριβώς της πίστης μας σε ανθρώπους που δεν μένουν στα λόγια αγάπης, αλλά προχωρούν στην πράξη. Εκείνοι αντιμετώπισαν τόσο ανάρμοστες συμπεριφορές, που, οι σημερινές δυσκολίες δεν μοιάζουν με κάτι σπουδαίο. Ο Μπεντιουζαμάν αναφέρει σχετικά με όσα έπρεπε να υποστούν:

Σκέφτονται πως είμαι κάποιος που τον νοιάζει μόνο ο εαυτός του; Για να σωθεί η πίστη μέσα στην κοινότητα, θυσίασα τη ζωή μου σ’ αυτή τη γη ακόμα και τον χρόνο που έχω να σκεφθώ για την επόμενη. Στα 80 χρόνια που ζω, δεν δοκίμασα υλικές απολαύσεις, καθώς ήμουν διαρκώς σε κάποιο πεδίο μάχης, στη φυλακή ή κατηγορούμενος στο δικαστήριο αυτής της χώρας. Με αντιμετώπισαν ως εγκληματία, εξορίζοντάς με και παρακολουθώντας την κάθε μου κίνηση. Δεν υπάρχει διωγμός που να μην έχω υποστεί ή καταπίεση που να μη μου έχει επιβληθεί. Μπροστά όμως στο να δω την πίστη της κοινότητάς μου ασφαλή, δεν με νοιάζει ακόμα και να καώ στις φλόγες της κόλασης. Γιατί, όσο το σώμα μου θα καίγεται, η καρδιά μου θα ανθίζει σαν ευωδιαστός κήπος με τριαντάφυλλα. ( Μπεντιουζαμάν Σαΐντ Νουρσί, Τάρικ ελ Χαγιάτι [Βιογραφία])

Κανείς από εκείνους τους άνδρες της αγάπης δεν μπόρεσε να χαρεί τον βαθμό αποδοχής των σημερινών αντιπροσώπων της αγάπης και της ανεκτικότητας. Ούτε τα μηνύματά τους είχαν τότε την απήχηση που έχουν τα σημερινά μηνύματα για την αγάπη και την ανεκτικότητα. Έχω την αίσθηση ότι, αν ζούσαν στον αιώνα μας και έβλεπαν το ρεύμα που έχουν τα ίδια αιτήματα σήμερα, θα προσπαθούσαν να μάθουν το μυστικό της επιτυχίας μας.

Δεν ήταν όμως γραφτό αυτοί οι πεφωτισμένοι γίγαντες να πετύχουν κάτι ανάλογο με εμάς, καθώς οι συνθήκες την εποχή τους δεν ήταν οι κατάλληλες. Ακόμη και σήμερα, όμως, για να κατακτήσει κανείς αυτή τη διάκριση, θα πρέπει να ακολουθήσει με επιμονή τον δρόμο που χάραξαν. Τις προάλλες, ένας αξιόλογος άνθρωπος μού έλεγε: «ορισμένοι κύκλοι που εναντιώνονταν στους πιστούς μέχρι χθες, σήμερα είναι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές και θαυμαστές τους». Στην πραγματικότητα, όλη αυτή η αλλαγή κλίματος γύρω από τους λάτρεις της αγάπης δεν αποτελεί παρά ένδειξη τού ότι ο Θεός έσπειρε συναισθήματα ζεστασιάς στις καρδιές των μέχρι πρότινος επικριτών μας. Το να μη λάβουμε υπόψη μας τα γεγονότα αυτά θα αποτελούσε έλλειψη ευγνωμοσύνης, ενώ το να τα βλέπουμε, αλλά να παραβλέπουμε να ευχαριστήσουμε τον Θεό γι’ αυτό, δεν θα αποτελούσε τίποτε λιγότερο από απιστία.

Tweet

Whatsapp