Τα δύο τριαντάφυλλα των σμαραγδενιών λοφών: Η ανεκτικότητα και ο διάλογος

Δ ιάλογος σημαίνει ότι δύο ή περισσότεροι άνθρωποι προσεγγί- ζουν ο ένας τον άλλο για να συζητήσουν συγκεκριμένα θέματα και κατ’ αυτό τον τρόπο δημιουργούν ανάμεσά τους ένα δεσμό. Από αυτή την άποψη, μπορούμε να θεωρήσουμε τον διάλογο ως μια δραστηριότητα που έχει άξονα τους ανθρώπους. Αναμφίβολα, όλοι ανταμείβονται ανάλογα με την ειλικρίνεια και τις προθέσεις τους. Αν οι άνθρωποι σχεδιάσουν τις ενέργειές τους με ειλικρίνεια και με καλές προθέσεις, μπορούν να ανακηρυχτούν νικητές ακόμα και αν οι άλλοι τους θεωρούν ηττημένους. Ο Προφήτης του Θεού είπε: «Οι πράξεις κρίνονται από τις προθέσεις»^[1] και τόνισε ότι η πρόθεση του πιστού είναι πιο σημαντική από την ίδια την πράξη. Αν η πράξη βασίζεται σε καλές προθέσεις, θα πετύχει. Έτσι, οτιδήποτε κάνει κανείς, πρέπει πρώτα να είναι ειλικρινής στις προθέσεις του και να αναζητά την επιδοκιμασία του Θεού. Συνεπώς, δεν πρέπει κανείς να κατακρίνει ή να συκοφαντεί τους δεσμούς που σχηματίζονται μεταξύ διαφόρων ομάδων στο όνομα της αγάπης, του διαλόγου και της ανεκτικότητας.

Η κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει περισσότερες εντάσεις, μετά από τόσα δεινά που έχει υποφέρει και τόσες αναταράξεις που έχει υποστεί. Αν οι αντιδημοκρατικές δυνάμεις εξελιχθούν σε μόνιμο βάρος γι’ αυτό το έθνος και η λογική και η ευθυκρισία παραγκωνιστούν από την ισχύ και τα μέσα που διαθέτουν αυτές οι δυνάμεις, αυτό το ευγενές έθνος μπορεί να μην καταφέρει να ορθοποδήσει ξανά. Ως αποτέλεσμα αυτής της συμφοράς, αυτή η παραδεισένια χώρα μπορεί να οπισθοδρομήσει 15 ή 20 χρόνια. Είναι πιθανό να χάσουμε κάποια πράγματα, τα οποία στη συνέχεια θα αναζητούμε, ακόμα και αν σήμερα τα κατακρίνουμε. Συνεπώς, αν ξεκινήσουμε τις προσπάθειές μας για διάλογο, με την πεποίθηση ότι «η ειρήνη είναι προτιμότερη απ’ οτιδήποτε άλλο» (Αλ Νίσα 4:128), θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές, στην πατρίδα και στο εξωτερικό, ότι είμαστε με την πλευρά της ειρήνης. Πραγματικά, η ειρήνη έχει ύψιστη σημασία στο Ισλάμ. Οι διαμάχες και ο πόλεμος είναι μόνο δευτερεύοντα περιστατικά που συνδέονται με συγκεκριμένες αιτίες και συνθήκες. Μπορούμε να πούμε πως αν δεν εδραιωθεί σε αυτή τη χώρα ένα ειρηνικό περιβάλλον, όπου θα ζούμε όλοι με ειρήνη και ασφάλεια, θα μας είναι αδύνατο να προσφέρουμε θετικές υπηρεσίες στην κοινωνία ή την ανθρωπότητα.

Παρανοήσεις Σχετικά με το Ισλάμ

Αν προσεγγίσουμε αυτό το θέμα από μια διαφορετική προοπτική, οι Μουσουλμάνοι, κατά καιρούς, έχουν παρεξηγηθεί και έχουν υποστεί πιέσεις και προσβολές. Έχουμε δει ανθρώπους να στερούνται ακόμα και των πιο φυσικών και βασικών δικαιωμάτων τους, για παράδειγμα του δικαιώματος της εργασίας. Αυτή η καταδυνάστευση, που έχουν υποστεί οι πιστοί, ασκείται στο όνομα αξιών, όπως ο ανθρωπισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η γενναιοδωρία, η αγάπη και η ανεκτικότητα, τα οποία είναι στην πραγματικότητα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ισλάμ. Κι όμως, αυτά τα ίδια γνωρίσματα και οι αξίες χρησιμοποιούνται εναντίον ανθρώπων που πιστεύουν και γίνονται αντικείμενα καπηλείας. Μια τέτοια συμπεριφορά υπήρχε πάντα, μια συμπεριφορά επιδέξια και παραπλανητική, εκ μέρους εκείνων που δεν θέλουν να επιτρέψουν στο Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους να υπάρξουν, είτε εδώ είτε στο εξωτερικό. Έχουν ισχυριστεί πράγματα που δεν είναι αληθινά· ένας Μουσουλμάνος δεν μπορεί ποτέ να είναι μισαλλόδοξος. Έστω και αν έχουν εμφανιστεί στην ισλαμική κοινότητα άνθρωποι με τέτοια χαρακτηριστικά, είναι αδιανόητο να σκεφτούμε ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι έχουν απομακρυνθεί από τόσο βασικές αρχές της θρησκείας μας, όπως η κατανόηση και η ανεκτικότητα. Πραγματικά, μέχρι σήμερα, τι κακό έχουν κάνει οι Μουσουλμάνοι και ενάντια σε ποιον; Παρά τις καλές προθέσεις τους, πάντα κάποιοι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται λανθασμένα και εκτιμώνται με λάθος κριτήρια. Στο όνομα της αγάπης, της ανεκτικότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, γίνονται για διάφορους λόγους αποδιοπομπαίοι τράγοι. Παρά το γεγονός ότι δέχονται όλες αυτές τις ψευδείς κατηγορίες, οι αληθινοί Μουσουλμάνοι ποτέ δεν βλάπτουν κανέναν και αρκούνται απλά στο να εξηγούν ότι οι εναντίον τους κατηγορίες δεν ευσταθούν. Ωστόσο, μια συγκεκριμένη ομάδα δεν έχει σταματήσει να τους επιτίθεται. Πραγματικά, πάντα αναβλύζει κάλλος από τις αγνές και άκακες ψυχές των Μουσουλμάνων και από τις ιερές και ευγενείς πηγές που έχουν στα χέρια τους. Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό. Στο Κοράνι, στη Σούνα και στις άψογες και εμπεριστατωμένες ερμηνείες των Μεγάλων Μελετητών, δεν υπάρχει ούτε ίχνος κάποιας προσταγής ή συμπεριφοράς αντίθετης προς την αγάπη, την ανεκτικότητα ή τον διάλογο. Αντιθέτως, μάλιστα. Αυτό που δηλώνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο είναι το ότι με όλους μπορούμε να συναντιόμαστε και να εκφράζουμε ελεύθερα τα αισθήματα ή τις σκέψεις μας. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι ισχύει κάτι διαφορετικό για μια θρησκεία που θέλει το καλό όλων και που καλεί τους πάντες –χωρίς καμία εξαίρεση– στη σωτηρία. Οι πιο κάτω στίχοι στο Ένδοξο Κοράνι εκφράζουν τέλεια αυτή την αλήθεια:

Και αν συμπεριφέρεστε ανεκτικά, παραβλέπετε και συγχωρείτε, ο Θεός είναι πράγματι Επιεικής και Φιλεύσπλαχνος. (Ατ Ταγκαμπούν 64:14)

Ο Θεός δεν σας απαγορεύει να είστε ευγενικοί και δίκαιοι με αυτούς που δεν σας πολέμησαν για τη θρησκεία σας και δεν σας έδιωξαν από τα σπίτια σας. (Αλ Μουμταχάνα 60:8)

Πείτε σε αυτούς που πιστεύουν να συγχωρούν εκείνους που δεν προσβλέπουν στις Ημέρες του Θεού, ώστε Εκείνος να αποζημιώσει τον κάθε λαό σύμφωνα με τα όσα δικαιούται. (Αλ Τζαθίγια 45:14)

Πραγματικά, όταν κοιτάζουμε το Κοράνι, βλέπουμε ότι πλάστηκε μέσα στο καλούπι της αγάπης. Από αυτή την άποψη, οι καρδιές που πιστεύουν, πρέπει να ανακτήσουν αυτά τα κάλλη που ήταν από την αρχή δικά τους και να αλλάξουν την αρνητική εικόνα των Μουσουλμάνων. Ο κόσμος έχει τροφοδοτηθεί με αυτή την εικόνα και τώρα πρέπει, για μία ακόμα φορά, να εμφανίσουμε το αληθινό πρόσωπο του Ισλάμ σε όσους θεωρούμε ότι είναι πολιτισμένοι, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της «ευγενικής πειθούς».

Ας στείλουμε άπειρες ευχαριστίες στον Άριστο και Δίκαιο Θεό για τη γενναιοδωρία που επιδεικνύει στους ζηλωτές της αλήθειας και τους ήρωες της αγάπης, που μεταφέρουν μηνύματα αγάπης, ανεκτικότητας και διαλόγου ανά τον κόσμο και που προσπαθούν, με καρδιές γεμάτες αγάπη, να οικοδομήσουν την «καινούργια εικόνα του Μουσουλμάνου».

Η Επιδίωξη της Επιδοκιμασίας του Θεού

Θα ήθελα να υπογραμμίσω το γεγονός ότι οι Μουσουλμάνοι δεν θα χάσουν τίποτα αν εφαρμόσουν τον διάλογο, την αγάπη και την ανεκτικότητα. Οι Μουσουλμάνοι επιδιώκουν διαρκώς την επιδοκιμασία του Θεού. Αυτό είναι το υψηλότερο κέρδος απ’ όλα. Από αυτή την άποψη, πράγματα που μπορεί να φαίνονται σαν απώλειες στους άλλους ανθρώπους θα φανούν σαν κέρδη στους Μουσουλμάνους, ενώ ορισμένες άλλες περιστάσεις μπορεί να είναι στην πραγματικότητα επιβλαβείς, ακόμα και όταν φαινομενικά δείχνουν ωφέλιμες. Εξάλλου, δεν έχουμε καμία αμφιβολία σχετικά με το Ισλάμ, το ιερό του βιβλίο, το Κοράνι, ή τον πιο λαμπρό εκπρόσωπό του, τον Εκλεκτό της Ανθρωπότητας. Γνωρίζουμε ότι το Ισλάμ σίγουρα θα πορευθεί προς το μέλλον παρ’ όλα τα εμπόδια. Κάθε ζήτημα στο Κοράνι αποδεικνύεται με τη λογική· είναι ένα βιβλίο δυνατό, που μπορεί να επιλύσει όλα τα προβλήματα του μέλλοντος. Ο Πρίγκιπας των Προφητών, ο άνδρας για τον οποίο ο Μπέρναρ Σω είπε: «Λύνει όλα τα προβλήματα με την άνεση που πίνει κανείς καφέ», στάλθηκε στην ανθρωπότητα για να παρουσιάσει στους ανθρώπους τις λύσεις όλων των προβλημάτων, έως την Ημέρα της Κρίσης. Όπως και σε προηγούμενες περιόδους, τα προβλήματα του καιρού μας, και των καιρών που έρχονται, τα οποία μοιάζουν δυσεπίλυτα, θα λυθούν από τους αρχιτέκτονες της καρδιάς και του μυαλού, που βασίζουν τις λύσεις τους σε αυτές τις ιερές πηγές.

Πραγματικά, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε, γιατί πιστεύουμε ότι οι διαφωτιστικές εκφράσεις και διατυπώσεις του Ιερού Κορανίου και του Προφήτη μας προσφέρουν οριστικές λύσεις σε μυριάδες προβλημάτων. Κατά τη γνώμη μου, όσοι είναι εφοδιασμένοι με αυτούς τους πυρσούς σοφίας και με τη βοήθεια και τη γενναιοδωρία του Θεού, δεν θα υποφέρουν και δεν θα χάσουν, οπουδήποτε στον κόσμο και αν πάνε και με οποιονδήποτε κι αν ανοίξουν διάλογο. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε τις πηγές σοφίας που διαθέτουμε και να τις χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα. Επιπλέον, δεν πρέπει να τις διαστρεβλώσουμε συσχετίζοντάς τις με δικά μας σφάλματα ή με τις σαρκικές και υλικές επιθυμίες μας. Με τη βοήθεια και την καθοδήγησή τους πρέπει να επιδιώκουμε μόνο την επιδοκιμασία του Θεού και τη μετά θάνατον ζωή.

Όπως ακριβώς δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το Κοράνι και τον Προφήτη του Θεού και όπως δεν αμφιβάλλουμε για τη δικαιοσύνη τους, έτσι δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλλει κανείς και για εμάς. Αν όμως υπάρχουν ακόμα κάποιοι που είναι τρομαγμένοι εξαιτίας αβάσιμων λόγων, ο φόβος τους στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την ανησυχία τους για την αξιοπιστία των δυναμικών και των πηγών στις οποίες βασίζονται.

[1] Μπουχάρι, Μπάντουλ-Βάχι 1, Ιτκ 6· Μουσλίμ, Ιμαράτ, 155· Αμπού Νταγούντ, Ταλάκ, 11.

Tweet

Whatsapp