Bir - iki ölçü
İnsanlığa hizmet yolunun öncüsü olanlar her an kendi durumlarını gözden geçirmekle beraber, birlikte çalıştıkları arkadaşların kabiliyetleri ölçüsünde görev yapmalarını da sağlamayı ihmal etmemeliler. Vazife bizim hayatımızdır. Biz, hizmet ettikçe canlı kalırız ve aksiyonumuzu kaybettiğimiz zaman da kurur ve ölürüz. Bu itibarla her bir ferde, sorumluluk duygusu, vazife şuuru kazandırılarak mutlaka birer vazife tevdi edilmelidir.
Vazifeli olmanın çeşitli yönlerden faydaları vardır:
1. İnsan, üzerindeki vazifenin verdiği mesuliyet duygusuyla daima düşünecek, düşündüklerini pratiğe dönüştürecek ve sorumluluklarını aksatmamaya çalışacaktır. Neticede mâsiyetten ve mâlâyâniyattan da kendisini alıkoymuş olacaktır.
2. Pek çok vak’anın şehadetiyle diyebiliriz ki, vazifeli şahıslara Cenab‑ı Hakk’ın inayeti eksik olmuyor. Yani Allah’ın dinine yardımcı olmaya çalışanlar, bununla O’nun rızasını, yakınlığını arzu edenler, kat’iyen ihmal edilmiyor. Bazen bir ferdin Allah adına çok cüz’î bir gayreti, büyük bir dua yerine geçiyor.. ve Rabbimiz bu duaya icabet ediyor, onu koruyor ve bu hâl devamlı hayra vesile oluyor.. yani hayır, hayırlar doğuruyor.. neticede de ortaya çıkan salih daire içerisinde hayat, hayırlarla dopdolu devam edip gidiyor. Zaten “Siz Allah’ın dinine yardım ederseniz, O da size yardım eder.”[1] âyeti de bize bu hakikati anlatmıyor mu? Yani siz O’nun dinine destek olursanız O da size yardımcı olacak, ayağınızı kaydırmayacak ve sizi dinde sabit kılacaktır. Kur’ân‑ı Kerim’de bu şekilde karşılıklı, biri diğerine bağlı söz vermeyi ifade eden pek çok âyet mevcuttur. Mesela, Bakara sûresindeki bir âyet‑i kerimede şöyle buyrulmaktadır: “Siz bana vaadinizi yerine getirin, Ben de vaadimi yerine getireyim.”[2]
Evet, Allah (celle celâluhu) hakkında hulfü’l‑vaad düşünülemez. Söz verip sözünde durmama ancak bizde olur. Öyle ise biz, O’nunla olan ahdimizde sabit kalmalıyız ki O da bizi o yolda daim ve kâim eylesin.
[1] Muhammed sûresi, 47/7.
[2] Bakara sûresi, 2/40.
- tarihinde hazırlandı.