Özledik Seni...

Özledik seni ey yıllardır hasretini çektiğimiz gönül insanı, özledik seni ey hayallerimizin güvercini, rüyalarımızın üveyki, özledik seni ey dirilişimizin müjdecisi. Uykusuz gecen gecelerde hep seni düşünüyor, ufuklarda hep seni gözlüyor, hep seni özlüyoruz...

'Sen giderken zaten hava da kararmaktaydı. Bir yağış beklentisi vardı; ama ne yağacağını kestiremiyorduk. Sen gittikten sonra da adeta göğün tabanı boşalıverdi. Gök gürlemesiyle başlayan sağanak yağmur, doluya çevirdi. Ne kadar yeni açmış tomurcuk, ne kadar taze fide varsa telef oldu, hazana uğradı.' diyen avukat Bayram Kıskaç, sadırlardaki hasret duygularını şu şekilde satırlara yansıtıyor: 'Senin yokluğunun acısını, işte bu zamanlarda iliklerimize kadar hissettik.

Buradayken seni düşman bilenler her vesileyle sana saldırır, dil uzatmaya çalışırlardı. Bunları metanetle karşılardın. Ama zannediyorum seni asıl üzen/kıran düşmanının garazı, kini değil, dost bildiklerinin vefasızlığı idi. "Meğer aldatılmışız." diye samimiyetinden şüphe edenlerdi. "Yakınım, dostlarım" dediklerinin lakaytlığı, liyakatsizliği ve de durması gerektiği yerde durmamaları... Seni tümden yıkmıştı. Hele inanmış ve gönül vermiş birisi olarak ardında, olmamız gerektiği gibi olmamamız!..

Evet, sen gittikten sonra, günler hepten karardı. Sanki, Sibirya'daki bitmek bilmez uzun geceler gibi...

Ülkemiz, krizlerle, bunalımlarla ve yolsuzluklarla anılır oldu. Aslında anlayanlar anlamıştı; çığırtkanlık yapanların asıl neleri örtbas etmeye çalıştıklarını.

Buhran, buhranı doğuruyordu. Canını ve malını emniyette hissetmeyenler, varını yoğunu toplayıp buraları terk ediyordu. Vallahi senden sonra buralar durulmaz, dayanılmaz oldu!

Sanırım sen de oralarda bu haberleri aldıkça kıvranıyorsun yerinde. Kendi can acını ve hastalığını bile unutmuşsundur.

Çünkü sana çok ihtiyacımız var! Her bir meseleye tosladığımızda senin yokluğunu iliklerimize kadar hissediyoruz! Senin hoşgörün ve kuşatıcılığın bu zamanda, her zamankinden daha çok lazım bize.

Hani diyordun ya: "Kötülükleri iyilikle sav; görgüsüzce muamelelere aldırış etme! Herkes davranışlarıyla kendi karakterlerini aksettirir. Sen müsamaha yolunu seç ve töre bilmezlere karşı alicenap ol!.."

Çünkü "Veda Tepesi"ne takılı kalmış gözlerimizde fer gayrı tükendi.''

Ey dünyanın ümit beslediği nurdan insan, ikiyüzlülüğün, şöhretin, makamın, mansıbın aydınlık geleceği ziftle sıvamaya çalıştığı şu kriz günlerinde, soluğunun diriltici nesimîne meftun gönülleri daha fazla bekletme...