Tecelli-i Şuûn
Mebdei Zat'tan temeyyüz ve taayyün etmiş olup sıfatların esası sayılan "min verâi hicab" bir tecellidir ve yaratıklardaki kâbiliyet ve istidatların -Allahu a'lem- esası ve menbaı mahiyetindedir. "Külle yevmin hüve fî şe'n" O her vakit ayrı bir tecelli ile ayrı bir iştedir." fehvasınca, Cenâb-ı Zat-ı Kibriya'nın zahir-batın, küllî-cüz'î, celâlî-cemâlî nâmütenâhî tecellisi vardır ve bu tecellilere de ancak "ekall-i kalil" erbab-ı hakikat vâkıf bulunmaktadır. Tecelli-i Zat'ta olduğu gibi, tecelli-i şuûnda da Hazreti Rehber-i Ekmel'in ziya-i hakikatına bağlı kalınmazsa, bir kısım iltibas ve iştibahlara hatta dalâlet ve inhiraflara gidilmesi mukadderdir. Düşünce tarihinde karşılaştığımız hezeyanların pek çoğunun temelinde, rehbersizlikten kaynaklanan bu kabil iştibah ve iltibaslar vardır. Bir tasavvuf büyüğü, mir'âtiyet ve memerriyeti oldukları gibi göremeyip onları farklı mülâhazalara bağlayanları, oldukça sert, fakat yerinde bir tembihle şöyle uyarır:
"Zat-ı rûhu zanneder ayn-ı Hudâ,
Sözlerinde "ene'l-Hak" dan bir sadâ..
Kim "ene'l-Hak" derse Mansur olmadan,
Kâfir-i billâh olur cân u beden.."
- tarihinde hazırlandı.