តើយើងអាចបង្ហាញពីភក្តីភាពទៅកាន់ព្យាការីរបស់យើងដោយវិធីណា?
វិធីមួយក្នុងចំណោមវិធីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងការបង្ហាញភក្ដីភាពដល់ព្យាការីជាទីស្រឡាញ់នោះគឺ ការគោរពនិងការការពារកេរ្តិ៍តំណែលរបស់គាត់ ទាំងសម្ភារៈ និងវិញ្ញាណខាងផ្លូវចិត្ត។សិស្សរបស់របស់គាត់មិនត្រឹមតែរក្សាបានយ៉ាងល្អនូវកេរ្តិ៍តំណែលរបស់ព្យាការីប៉ុណ្ណោះទេ តែពួកគេបាថែមចាត់ទុកវត្តមានព្យាការីមូហាំម៉ាត់ថាជា ទំនុកចិត្តពិសិដ្ឋមួយ ដូច្នេះ ពួកគេបានការពារខ្លួនប្រាណរបស់ព្យាការី ដូចការពារដួងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេផ្ទាល់។ សក់នៅលើក្បាល ដល់រោមពុកចង្ការរបស់គាត់ ព្រមទាំង ក្រចករបស់លោកគឺគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍មួយចំនួនតែប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេបានការពារអ្វីៗទាំងអស់របស់ព្យាការី យ៉ាងម៉ត់ចត់ ។ ដោយបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្យាការីសិស្សរបស់មួយចំនួនប្រាថ្នាចង់បានកេរ្តិ៍តំណែលនោះអមជាមួយផ្នូររបស់គេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សេចក្តីទុកចិត្តទាំងនោះនៅតែបន្តមានរហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន៍ផងដែរ។ ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងគម្ពីរគួរអាន និង Sunnah(សារម្យ៉ាង) ដែលបានព្យាបាលដួងព្រលឹង និង គំនិតរបស់យើង។ ទំនុកចិត្តទាំងនេះ ក៏បានព្យាបាលដល់ភ្នែករបស់យើងផងដែរ!
Abdullah Ibn Umar ក៏ជាមនុស្សគំរូម្នាក់ដែលប្រតិបត្តិតាម Sunnah បានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងជាមនុស្សដែលបានចងចាំចំពោះសម្បត្តិ និង ទំនុកចិត្តខាងផ្លូវចិត្តរបស់ព្យាការីដោយគោរពវាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ។ គាត់គឺជាសិស្សរបស់ម្នាក់របស់ព្យាការីដែលបន្តនូវអ្វីដែលអ្នកនាំសារអល់ឡោះពេញចិត្ត ។ Abdullah Ibn Umar ជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានឆន្ទៈខ្លាំងចង់អនុវត្តឲ្យបានល្អទៅតាមការបង្រៀនរបស់មូហាំម៉ាត់។ គាត់ធ្លាប់បានធ្វើត្រាប់តាមព្យាការី ទាំងស្រុងក្នុងជីវិត ដូចជាសីលធម៌នៃការដើរ ការញ៉ាំអាហារ និងការផឹក ។ នៅពេលខ្លះគាត់ធ្លាប់បានអង្គុយនៅក្រោមដើមឈើដែលអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះមុនៗធ្លាប់អង្គុយ និងស្រោចទឹកឲ្យវាជាញឹកញាប់ទៀតផង ។ បន្ទាប់ពីព្យាការីមូហាំម៉ាត់ទទួលមរណៈភាព Ibn Umar បានស្រក់ទឹកភ្នែករាល់ពេលគាត់នឹកដល់អ្នកនាំសារអល់ឡោះនោះ។ លោក Asim Ibn Muhammad បានមានប្រសាសន៍ថាលោក Abdullah Ibn Umar បានយំគ្រប់ពេលដែលគាត់បានលឺឈ្មោះរបស់ព្យាការី ។ ពីព្រោះគាត់ពិតជានឹកអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះជាខ្លាំង ។ Abdullah Ibn Umar បង្ហាញពីសេចក្តីគោរពយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ដល់មរតករបស់ព្យាការី។ រស់នៅជាមួយនឹងការចងចាំព្យាការីក្នុងចិត្ត គាត់តែងតែសម្រក់ទឹកភ្នែករាល់ពេលដែលគាត់បានប៉ះវេទិការបស់ព្យាការី។ គាត់ខិតខំទៅរកកន្លែងណាដែលព្យាការីធ្លាប់ធ្វើការអធិដ្ឋាន។
អំឡុងពេលគ្រប់គ្រងទីក្រុង Mecca រំពេចន៍មួយដែលព្យាការីដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ចូលទៅធ្វើការអធិដ្ឋាននៅក្នុងKa'ba មិត្តទាំងអស់នាំគ្នាសម្រុកចូលក្នុងភ្លាម។ Abdullah Ibn Umar បានសួរ Bilal ពីទីតាំង ដែលព្យាការីធ្វើការអធិដ្ឋាននោះ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចធ្វើការអធិដ្ឋាននៅត្រង់នោះផងដែរ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ នៅពេលដែលគាត់ធ្វើដំណើរជុំវិញទីក្រុង Medina, Ibn Umar បានសួរប្រជាជនទីនោះពីទីតាំងក្នុងវិហារដែលព្យាការីធ្លាប់ធ្វើការអធិដ្ឋាន។
ភក្តីភាពចំពោះព្យាការីទាមទារឲ្យយើងប្រតិបត្តិតាម និងគោរពដល់គាត់ និងពាំនាំសន្តិភាព ព្រមទាំងពរជ័យជូនគាត់ផងដែរ។ ជាការពិត ទាំងសិស្ស)របស់ព្យាការី ព្រមទាំងបុព្វបុរសរបស់យើងសុទ្ធ តែបានបង្ហាញពីភក្តីភាពនេះ ដែលវាគឺជាគំរូដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់យើង។
ភាពស្មោះត្រង់ និង ចិត្តបរិសុទ្ធគឺជាគុណសម្បត្តិប្រពៃបំផុតនៃទង្វើរបស់មនុស្ស ឧទាហរណ៍ អ្នកដែលធ្វើអ្វីមួយបម្រើដល់បុព្វហេតុរបស់អល់ឡោះ។ Fethullah Gulen Hocaefendi (អានថា "Hodjaefendi" ដែលមានន័យថា គ្រូបង្រៀនដែលគួរឲ្យគោរព)បានពណ៌ក្នុងកំណាព្យរបស់គាត់អំពីមនុស្សម្នាក់។ សូមអានកំណាព្យខាងក្រោម:
មនុស្សដែលមានគោលដៅ
ធ្វើដំណើរលើផ្លូវបត់បែនមួយទៅកាន់ការពិត
វីរជនម្នាក់បានបោះបង់ភាពអាត្មានិយមទាំងឡាយចោល
កូនសោរទៅកាន់អាថ៌កំបាំងនៃធម្មជាតិស្ថិតក្នុងចិត្តរបស់គាត់
បត់បែនចុះឡើងទៅតាមពេលវេលាដើម្បីទៅដល់គោលដៅរបស់គាត់
ដោយរំកិលឲ្យកាន់តែខ្ពស់ទៅៗ គាត់ទទួលបានដំណកដង្ហើមជាអមតៈ
គាត់ក៏បានជួបនឹង Khidr(មនុស្សមានបុណ្យដ៏អាថ៌កំបាំងម្នាក់): គាត់ដឹងថាគួរទៅទីណា
ហើយ គាត់បានផ្តល់ដំណឹងល្អនៃថ្ងៃថ្មីដល់មិត្តភក្តិរួមដំណើររបស់គាត់
សារមួយនៃក្តីសង្ឃឹមក្នុងរាត្រីនៃភាពងងឹតគួរឲ្យរន្ធត់
ក្នុងដៃរបស់គាត់មានពន្លឺមួយ គាត់ផ្តល់ពន្លឺទៅគ្រប់ទីកន្លែង
ហើយ គាត់បានបំភ្លឺផ្លូវដល់មនុស្សដែលដើរតាមគាត់
មារគារបស់គាត់បង្ហាញពន្លឺសន្តិភាព និងភាពស្ងប់ស្ងាត់
ក្លិនក្រអូបពិដោររបស់គាត់បានជះដល់គ្រប់អាតូមនៃធាតុដែលមាននៅក្នុងធម្មជាតិ។
កន្លែងណាដែលគាត់បានជាន់ ទីនោះនឹងមានជីវិត និងប្រែជាពណ៌បៃតង
ជំរាលភ្នំ និងជ្រលងភ្នំ ភ្នំខ្ពស់ និងវាលទំនាបសុទ្ធតែគ្រប់ដណ្តប់ដោយព័ណ៌
ហើយ រាល់ខ្យល់បក់ម្តងៗ វាពាំនាំក្លិនក្រអូបសាយភាយគ្រប់ទីកន្លែង
ផ្ការីកស្គុះស្គាយ ដើមឈើលូតលាស់យ៉ាងបំព្រម
ចិត្តរបស់គាត់ត្រូវបានមើលថែរដោយភាពអមតៈ
លំនាំបទគ្មានទីបញ្ចប់ពោលចេញពីបបូរមាត់របស់គាត់
អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់ឃើញគឺគ្រឿងលម្អដោយពណ៌នៃជីវិតលិចរូបរាងឡើង
ជំនឿគឺជាអ្វីដែលគាត់មាន។
អំណាន
- បានបង្កើតនៅលើ ។