Mutabakat
Millet çapında mutabakatın (konsensus) olması, mütekabiliyet esasının işletilmesine bağlıdır. Bunun sırrı ise, herkesin olduğu gibi kabul edilmesidir. Nazım Hikmet’ten İskilipli Âtıf Hoca’ya varıncaya kadar herkesin birbirini kabul etmesi, mutabakatın gerçekleşebilmesinin temel şartıdır. Aksi takdirde, mutabakat görünümlü iltihak beklentisi içine girilmiş demektir. Yani bir taraftan oturalım, konuşalım, paylaştığımız ortak değerler üzerinde anlaşmaya varalım diyeceksiniz, öte taraftan, gelin bizim evde, bizim düşüncemizde... birleşelim diyeceksiniz. Hayır bu, mutabakat değil, iltihaktır. Bu bir yönüyle asimilasyondur. Bu, başkaları “‘Ben’ olmaktan vazgeçsin, ‘biz’ olsunlar.” demektir. Ve bu bir iddiadır, bencilliktir. Bunu fert yaparsa fert bencilliği, bir grup yaparsa grup bencilliği ve bir ‘izm’ yaparsa ‘izm’ bencilliğidir.
Netice; herkesi bulunduğu konumda kabul etmeli, paylaşılan ortak paydalar etrafında ihtilâflar nazar ı dikkate alınmadan kenetlenmeye gidilmelidir. Zannediyorum içinde yaşadığımız bu cennet vatanda buna her zamankinden daha fazla ihtiyaç vardır. Zaten son günlerde yaşadığımız hâdiseler bunun en büyük göstergesidir.
- tarihinde hazırlandı.