Tradycyjne dowody na istnienie Boga
• Wszystko jest przypadkowe, ponieważ jest jednakowo możliwe, że zaistnieje albo nie zaistnieje. Cokolwiek może zaistnieć kiedykolwiek i gdziekolwiek, w jakiejkolwiek formie i z jakimikolwiek cechami. Nic lub nikt ma żadnej roli w decydowaniu o sposobie, czasie i miejscu rozpoczęcia jego egzystencji, albo jego charakterze i cechach. Zatem, musi istnieć siła, która wybiera pomiędzy istnieniem rzeczy i nie - istnieniem i nadaje jej unikalne cechy. Ta siła musi być nieskończona, musi mieć absolutną wolę i wszechstronną wiedzę. W sposób konieczny jest to Bóg.
• Wszystko się zmienia. Dlatego jest zawarte w czasie i przestrzeni, co oznacza, że zaczyna się i kończy. To, co ma początek potrzebuje kogoś bez początku, by otrzymać istnienie, ponieważ nie może zapoczątkować samo siebie, gdyż to wymagałoby nieskończonego ruchu wstecznego do kolejnych zapoczątkowujących. Ponieważ rozum nie może przyjąć takiej sytuacji, potrzebny jest stwórca, który jest nieskończony i samo-istniejący, samowystarczalny i odporny na zmiany. Tym pierwszym Poruszycielem jest Bóg.
• Życie jest zagadką, (naukowcy nie mogą go wyjaśnić przyczynami materialnymi ani też odkryć jego początku) i przezroczyste (ukazuje stwórczą władzę). [*] Dysponując takimi danymi, życie oświadcza: „Bóg mnie stworzył”.
• Wszystko, co istnieje i wszechświat jako całość, ukazują sobą wspaniałą harmonię i porządek w swych wzajemnych relacjach. Istnienie jednej części wymaga istnienia całości i całość wymaga istnienia wszystkich części do swego własnego istnienia. Na przykład, zniekształcona komórka może zniszczyć całe ciało. Podobnie, granat wymaga dla swego istnienia współpracującego i pomocniczego istnienia powietrza, wody, ziemi i słońca, jak również ich wzajemnej i zrównoważonej współpracy. Ta harmonia i współpraca wskazują na stwórcę porządku, który zna relacje i cechy wszystkiego, i który potrafi wszystko nakazać. Twórcą porządku jest Bóg.
• Całe stworzenie ukazuje przytłaczający artyzm oszałamiających wartości. Jest powoływane do istnienia łatwo i szybko. Ponadto, stworzenia są podzielone na niezliczone rodziny, rodzaje, gatunki i nawet mniejsze grupy, z których każda istnieje w wielkiej obfitości. W stworzeniu widzimy porządek, sztukę i łatwość. To wskazuje na istnienie kogoś z władzą i wiedzą absolutną. Tym Kimś jest Bóg.
• Cokolwiek zostało stworzone, ma cel. Weźmy przykład środowiska. Wszystko, obojętnie jak znikome co do rozmiaru, ma znaczącą rolę i cel. Łańcuch stworzenia, aż do ludzkości, jego ostatniego elementu, wyraźnie jest kierowany do końcowego celu. Celem drzewa owocowego jest wydanie owocu i jego całe życie jest skierowane do tego celu. Podobnie, "drzewo stworzenia" wydaje ludzkość jako swój końcowy i wszechstronny owoc. Nic nie jest na próżno; raczej, każda rzecz, działalność i wydarzenie ma wiele celów. Wymaga to kogoś mądrego, który umieszcza pewne cele w stworzeniu. Skoro tylko ludzkość może zrozumieć te cele, mądrość i celowość w stworzeniu koniecznie wskazują na Boga.
• Zarówno żywe jak i nieożywione istoty nie potrafią samodzielnie zaspokoić żadnej z własnych potrzeb. Na przykład wszechświat może działać i utrzymać się tylko dzięki takim uniwersalnym prawom, jak wzrost i reprodukcja, grawitacja i odbicie. Ale te tak zwane „prawa naturalne” nie mają żadnego faktycznego zewnętrznego, widocznego, albo materialnego istnienia; są nominalne. Jak coś nominalnego, zupełnie pozbawionego wiedzy i świadomości, może być odpowiedzialne za takie cudowne stworzenie, który wymaga władzy absolutnej i absolutnej wiedzy, mądrości, wyboru i preferencji? Zatem ktoś ma wszystko te cechy ustanowił te „prawa naturalne” i użył ich jako zasłony, by w pewnym celu ukryć Swe działania.
• Rośliny potrzebują, aby utrzymać się przy życiu, powietrza i wody, jak również gorąca i światła. Czy mogą zaspokoić same swe potrzeby? Potrzeby ludzkości są nieskończone. Na szczęście, wszystkie nasze podstawowe potrzeby, od naszego początku w łonie matki aż do śmierci, są zaspokajane przez kogoś, kto jest w stanie je zaspokoić i czyni to. Kiedy wchodzimy do tego świata, odnajdujemy wszystko przygotowane na to, by zaspokoić wszystkie potrzeby naszych zmysłów oraz potrzeby intelektualne i duchowe. To wyraźnie pokazuje, że, ktoś, kto jest nieskończenie miłosierny i z nieskończoną wiedzą, utrzymuje wszystkie stworzone istoty w sposób nadzwyczajny i sprawia, że w tym celu współpracują wszystkie rzeczy.
• Wszystkie rzeczy w wszechświecie, bez względu na odległość, pomagają sobie. Ta wzajemna pomoc jest tak wszechstronna, że, na przykład, prawie wszystko, między innymi powietrze i woda, ogień i ziemia, słońce i niebo, pomagają nam w sposób nadzwyczajny i uprzednio ustalony. Komórki naszego ciała, członki i cały system współpracują, by utrzymać nas przy życiu. Ziemia i powietrze, woda, gorąco a nawet bakterie współpracują ze sobą, by przynieść korzyść roślinom. Taka aktywność istot nieświadomych, która zakłada wiedzę i świadomy cel, wskazuje na istnienie cudownego organizatora. Jest nim Bóg.
• Zanim ludzkość rozpoczęła nadmiernie zanieczyszczać powietrze, wodę i glebę, świat przyrody był oczyszczany w sposób nieustanny. Nawet teraz w wielu regionach nadal zachowuje swą pierwotną czystość, głównie tam, gdzie nowoczesność się jeszcze nie zadomowiła. Czy kiedykolwiek zastanowiłeś się, dlaczego natura jest tak czysta? Dlaczego lasy są tak czyste, chociaż wiele zwierząt umiera w nich każdego dnia? Jeśli wszystkie muchy, które wylęgają się podczas lata utrzymałyby się przy życiu, Ziemia byłaby zupełnie pokryta warstwami martwych much. Nic w przyrodzie się nie marnuje, ponieważ każda śmierć jest początkiem nowych narodzin. Na przykład trup rozkłada się i jest wchłaniany do ziemi. Jego części umierają i są ożywiane w roślinach; rośliny umierają w żołądkach zwierząt i ludzi, „awansując” do wyższego szeregu życia. Ten cykl śmierci i narodzin jest jednym z czynników, które utrzymują wszechświat w czystości. Bakterie i owady, wiatr i deszcz, czarne dziury i tlen w ciałach organicznych - wszystko to podtrzymuje czystość wszechświata. Ta czystość wskazuje na kogoś, kto jest Jedyny Święty, którego cechy zawierają czystość.
• Odkąd zostali stworzeni Adam i Ewa żyli już niezliczeni ludzie. Poza ich wspólnym początkiem: nasieniem i jajem, utworzonych z tego samego pokarmu spożytego przez rodziców - i ich istoty złożonej z tych samych struktur, elementów oraz organizmów, każda osoba ma oblicze zgoła unikalne. Nauka nie potrafi wyjaśnić tej cudownej unikalności. Nie mogą tego wyjaśnić DNA ani chromosomy, gdyż ta różnica sięga wstecz do pierwszego zróżnicowania osób w świecie. Ponadto, ta różnica nie jest widoczna tylko w obliczach; wszyscy ludzie są unikalni, co do charakteru, pragnienia, ambicji i zdolności, itd. Podczas gdy członkowie gatunków zwierzęcych są prawie tacy sami i nie wykazują żadnej różnicy w zachowaniu, każda ludzka istota jest jakby różnym gatunkiem, który ma swój własny świat w szerszym świecie ludzkości. To oczywiście wskazuje na Kogoś Jednego z całkowicie wolnym wyborem i wszechogarniającą wiedzą: Boga.
[*] A. C. Morrison pisze:
Życie jest rzeźbiarzem i kształtuje wszystkie żywe istoty; to artysta, który projektuje każdego liścia na każdym drzewie, nadaje kolor kwiatom, jabłku, lasom i upierzeniu rajskiego ptaka.
Życie jest muzykiem i uczy każdego ptaka, jak ma zaśpiewać swą miłosną pieśń; owady, by przywoływały się muzyką swych niezliczonych dźwięków.
Życie dało jedynie człowiekowi panowanie nad skomplikowanymi wibracjami dźwięków i dostarczyło materiał do ich tworzenia.
Życie jest inżynierem, ponieważ zaprojektowało odnóża konika polnego i pchły, skoordynowane ze sobą mięśnie, dźwignie i stawy, niezmordowane bicie serca, system nerwów elektrycznych każdego zwierzęcia i kompletny system krążenia każdej żywej istoty
Życie jest chemikiem, który nadaje smak naszym owocom i przyprawom oraz przyrządza perfumy dla róży. Chemia życia jest wysublimowana, gdyż nie tylko uruchamia promienie słońca, by zmieniały wodę i kwas węglowy w drewno i cukier, ale czyniąc tak, uwalnia tlen i zwierzęta mogą złapać oddech życia.
Życie jest historykiem, gdyż zapisało swą historię strona po stronie, przez wieki, pozostawiając swe zapiski w skałach; to autobiografia, która jedynie oczekuje na poprawną interpretację.
Życie ochrania swe stworzenia przez obfitość jedzenia w zarodku i przygotowuje wiele spośród swych niemowląt do aktywnego życia już po narodzinach, albo przez świadome macierzyństwo przygotowuje pokarm dla swych młodych. Życie produkuje życiodajne mleko, by zaspokoić potrzeby natychmiastowe, przewidując tę konieczność i przygotowując się na wydarzenia, które mają nadejść.
Materia nigdy nie zrobiła więcej niż określają to jej prawa. Atomy i cząsteczki słuchają nakazów powinowactwa substancji chemicznych, siły grawitacji, wpływów temperatury i impulsów elektrycznych. Materia nie ma żadnej inicjatywy, ale życie daje istnienie nowym, uwodzicielskim projektom i strukturom.
Czym jest życie, żaden człowiek jeszcze nie zgłębił; nie ma żadnej wagi ani wymiarów... Natura nie stworzyła życia; ogniste skały i jakieś „niesłone morze” nie zapewniły koniecznych warunków. Grawitacja jest własnością materii; elektryczność, jak teraz sądzimy, jest samą materią; promienie słońca i gwiazd mogą zostać odwrócone przez grawitację i zdają się z nią spokrewnione. Człowiek uczy się wymiarów atomu i mierzy jego zamkniętą siłę, ale życie jest złudne, jak przestrzeń. DLACZEGO?
Życie jest czymś fundamentalnym i jest jedynym sposobem, przy pomocy którego materia może osiągnąć zrozumienie. Życie jest jedynym źródłem świadomości i tylko ono umożliwia zdobycie wiedzy o dziełach Boga, o których my, wciąż na pół ślepi, wiemy jednak, że są dobre. [C. Morrison A., Man Does Not Stand Alone (New York: 1945), 31-6.]
- Utworzono .