Początek Nowej Ery
Fethullah Gülen wygłosił swoje ostatnie przemówienia w r. 1991 w największych meczetach kraju. Pozostał jednak aktywny w życiu społeczeństwa, nauczając małe grupy studentów i uczestnicząc w projektach służących społeczności. W r. 1992 wyjechał za granicę, do Stanów Zjednoczonych, gdzie odwiedził ósmego prezydenta Turcji, Turguta Özala, podczas jego pobytu na leczeniu w Houston. Spotkał się również z przedstawicielami społeczności turecko-amerykańskiej oraz społeczności akademickiej i z przedstawicielami różnych amerykańskich społeczności religijnych.
W latach 90-tych Gülen doprowadził do odnowienia dialogu międzywyznaniowego w duchu tradycji turecko-muzułmańskiej, który został zapomniany we wczesnych, pełnych zawirowań latach XX wieku. Fundacja Dziennikarzy i Pisarzy, której honorowym prezydentem jest Gülen, zorganizowała serię spotkań z przywódcami mniejszości religijnych w Turcji. W styczniu 1998 r. papież Jan Paweł II wysłał do Gülena przesłanie z okazji święta kończącego post ramadanowy, doceniając w ten sposób jego wysiłki na rzecz dialogu międzywyznaniowego. W następnym miesiącu Gülen spotkał się z papieżem na Watykanie, a tematem spotkania była poprawa dialogu chrześcijańsko-muzułmańsko-żydowskiego. Gülen zaproponował pomoc w zorganizowaniu konferencji międzywyznaniowych w Harranie i w Jerozolimie, aby w ten sposób włożyć wkład w sprawę pokoju w regionie. Nazwisko Gülena stało się w Turcji symbolem dialogu międzywyznaniowego i porozumienia.
W tym czasie Gülen zaczął udzielać mediom więcej wywiadów i komentarzy oraz spotykać się z prominentnymi osobistościami, pisarzami, dziennikarzami, artystami, biznesmenami i przedstawicielami mediów. Jego ideą była pomoc w rozwijaniu zrozumienia potrzeby pokojowej koegzystencji różnych części społeczeństwa, wyznających różnorodne ideologie. Przy wielu okazjach Gülen powtarzał swoje poglądy na temat praw człowieka, nowoczesności, sekularyzmu, demokracji, otwartego społeczeństwa i tolerancji. Zawsze podkreślał, że jego posługa społeczeństwu ma charakter apolityczny ale nie antypolityczny. Zgodnie z jego własnymi słowami, jego zasadą jest utrzymywanie tego samego dystansu do każdej partii politycznej i wspieranie bez rozróżniania każdego, kto służy społeczeństwu.
Pomimo to, pewne marginalne grupy religijne w Turcji sprzeciwiały się inicjatywom dialogu międzywyznaniowego, i nawet oskarżały go o to, że jest „heretykiem” a nawet „ukrytym kardynałem”. Odpowiadając na te zarzuty, Gülen przyjaźnie oświadczał, że dialog międzywyznaniowy nie stanowi żadnej nowości, ale jest zaniedbaną tradycją społeczeństwa tureckiego i religijnym obowiązkiem, jeśli chcemy stabilnego pokoju. Z drugiej strony, niektórzy skrajni sekularyści, radykalni nacjonaliści i komuniści, którym na rękę było społeczeństwo zamknięte i podzielone, rozpoczęły w mediach kampanię zniesławiania Gülena, oskarżając go o to, że ma długofalowy plan polityczny, i jest nim przekształcenie Turcji w państwo teokratyczne – a jest to przecież idea, którą Gülen zawsze odrzucał. Ci przeciwnicy w końcu skłonili prokuratora do wniesienia przeciwko niemu zarzutów w roku 2000. W roku 2008 uznano je jednak za bezpodstawne i oddalono.
- Utworzono .