Religia
Odkąd życie pojawiło się na ziemi, ludzie odnajdywali w religii prawdziwy pokój i szczęście. Tak jak niemożliwe jest rozmawianie o moralności i cnocie ludzi niewyznających prawdziwej religii, tak też bardzo trudno jest wyobrazić sobie prawdziwe szczęście, gdyż moralność i cnota mają swoje źródło w dobrym i czystym sumieniu. Religia jest tym, co sprawia, iż sumienie człowieka jest dobre i czyste; dlatego stanowi ona związek pomiędzy ludzkością i Bogiem. Religia jest najlepszą szkołą i najświętszą instytucją założoną po to, aby zaszczepić w ludziach wartości moralne. Jest ona otwarta dla każdego – dla najmłodszych i dla najstarszych. Tylko ci, którzy mają w niej udział, osiągną pokój, zadowolenie i wolność. Z kolei ludzie niewyznający żadnej religii nie mogą uchronić się przed straceniem wszystkiego, nawet swojej własnej tożsamości.
Religia jest zbiorem zasad Boga, które do tego, co dobre, wskazują ludziom drogę nie siłą, lecz odwołując się do ich dobrej woli. Wszystkie te zasady, chroniące nasz duchowy i materialny postęp, a przez to nasze szczęście zarówno na tym, jak i na tamtym świecie, tkwią w religii.
Religia oznacza rozpoznawanie Boga w Jego absolutnej i transcendentnej jedności; polega ona na uzyskiwaniu duchowej czystości na drodze działania zgodnego z Jego wolą, nawiązywaniu kontaktów w Jego imię oraz zgodnie z Jego przykazaniami; religia polega także na przejawianiu głębokiego zainteresowania oraz miłości do wszystkich stworzeń ze względu na Boga.
Prędzej czy później ci, którzy nie uznają religii, zaczną gardzić takimi wartościami jak: czystość, patriotyzm, miłość do ludzkości.
Niemoralność jest chorobą spowodowaną brakiem religii. Wytworem tego samego braku jest anarchia.
Czy ateiści, którzy poświęcają swoje życie na atakowanie religii, nie mają jakiegoś obowiązku wykazania korzyści i pozytywnych skutków płynących z ateizmu – jeśli takie w ogóle istnieją?
Religia i nauka są dwoma obliczami tej samej prawdy. Religia prowadzi nas ścieżką wiodącą ku szczęściu. Kiedy nauka rozumiana jest we właściwy sposób, jest ona niczym pochodnia zapewniająca nam światło, by kroczyć tą samą ścieżką.
Wszystkie najpiękniejsze „kwiaty” chwalebnych cnót są uprawiane w „ogrodach” religii jako najbardziej znamienite „owoce” drzewa stworzenia – to prorocy, święci oraz uczeni z ich wybitnymi osiągnięciami. Ateiści, świadomie ich ignorujący i starający się ich wyeliminować, nie zdołają usunąć ich z ludzkich serc oraz ze stron książek.
W prawdziwej religii nic nie jest sprzeczne z trzeźwym myśleniem, zdrowym rozsądkiem i wiedzą. Dlatego też prawdziwa religia nie może być krytykowana z żadnego racjonalnego punktu widzenia. Ci, którzy nie akceptują religii, są albo pozbawieni trzeźwego myślenia i rozumowania, albo bazują na niewłaściwej koncepcji wiedzy i nauki.
Religia jest niewyczerpanym i błogosławionym źródłem, które stanowi fundament prawdziwej cywilizacji. To religia wynosi naszego ducha i uczucia do metafizycznych światów, gdzie „karmione” są one wszystkimi rodzajami piękna, cnoty i dobroci.
Cnót należy szukać w praktykowaniu religii. Rzadko zdarza się, aby ateista dysponował chwalebnymi cnotami, a człowiek, który wypełnia nakazy religii, w ogóle ich nie posiadał.
Kobiety, jak i mężczyźni prawdziwe człowieczeństwo mogą osiągnąć poprzez religię. To odróżnia ich od zwierząt. Dla ateistów nie ma żadnej różnicy pomiędzy ludźmi a zwierzętami.
Religia jest drogą Boga, natomiast ateizm jest drogą Szatana. Od czasów Adama istnieje walka pomiędzy religią a ateizmem. Trwać ona będzie aż do ostatniego dnia.
- Utworzono .