Kobieta
Kobiety wychowują oraz uczą dzieci, wprowadzają do domu porządek, pokój i harmonię. Kobiety są pierwszymi nauczycielkami w szkole ludzkości. Gdy niektóre z nich poszukują dla siebie nowego miejsca w społeczeństwie, należy im jeszcze raz przypomnieć o ich wyjątkowej pozycji, jaką obdarzył je Bóg.
Dom, w którym znajduje się uczciwa, dobrze wychowana oraz lojalna wobec domowników kobieta, stanowi zakątek nieba. Dźwięki i oddechy dochodzące z tego domu nie różnią się od melodycznych głosów ludzi raju, a także od odgłosów szemrzącego w niebiosach potoku Kawthar.
Wewnętrzna głębia kobiety, jej czystość i godność wynoszą ją ponad aniołów oraz sprawiają, że przypomina niezrównany diament. Z kolei kobieta o złej reputacji jest jak fałszywa moneta, natomiast kobieta niegodna przypomina wystawioną na pośmiewisko marionetkę. W destrukcyjnej atmosferze, jaką tworzą takie kobiety, nie można spodziewać się odnalezienia ani zdrowego domu, ani silnego pokolenia.
Kobieta powołana do osiągnięcia cnotliwości przypomina w swym wnętrzu kryształowy żyrandol, który przy każdym poruszeniu wysyła strumienie światła, wypełniające cały dom. Najważniejszą rzeczą, której kobieta powinna być świadoma, jest wychowanie dzieci do życia w społeczeństwie.
Kobiety często wykorzystywano jako przedmioty przyjemności, środki rozrywki, a także obiekty seksualne w reklamie. Wszystkie te nieszczęsne okresy były dla kobiet punktem wyjścia, które stały się dla nich początkiem odnowy oraz pomogły im odnaleźć ich istotę (przypominają one noc, po której wstaje dzień).
W przeszłości syn był określany mianem „makhdum”, a córka „karima”. Wyrażenie to oznacza źrenicę (oka), czyli osobę, która jest bardzo cenna, tak samo niezbędna jak wartościowa i tak delikatna, jak to tylko niezbędne.
Dobra kobieta mówi mądrze, a jej dusza jest delikatna i czysta. Jej zachowanie wzbudza podziw i szacunek. Znajomi wyczuwają jej świętość, co wprawia ich w stan kontemplacji.
Jak kwiat noszony na piersiach, tak piękna kobieta na krótki czas zyskuje podziw i szacunek. Jeśli nie była w stanie zebrać ziaren swego serca i ducha, aby rozkwitnąć, wyblaknie niczym spadające liście, które potem się depcze. Jakiż smutny jest koniec tych, którzy nie odnaleźli drogi do nieśmiertelności!
Każda kobieta jest drogocennym klejnotem, który nie może być naruszony i wyrzucony do ścieku. Mamy nadzieję, że przyszłe pokolenia będą miały szczęście zbudzić się dla wiedzy, duchowości i prawdy, tak aby kobiety mogły ponownie stać się bezcenną „źrenicą w oku”.
Kobiety są najpewniejszym kamieniem węgielnym naszego narodowego honoru i szlachetności. Ich udział w kształtowaniu naszej długiej i chwalebnej przeszłości równy jest wojownikom, którzy zmagali się z naszymi wrogami.
Większość obrońców praw i wolności kobiet pobudza je tylko przyjemnościami fizycznymi, godząc tym samym w ich ducha.
Dzięki dobrym następcom, których wychowała i po sobie zostawiła, dom duchowo dojrzałej kobiety nieustannie emanuje zapachem radości i jest niczym palnik kadzidła. „Niebiański” dom, w którym ów zapach „się unosi”, jest ogrodem raju, którego nie da się opisać.
Kobieta, której serce oświetla światło wiary, a umysł oświeca wiedza i idea wychowania dzieci dla społeczeństwa, każdego dnia na nowo buduje swój dom, dodając do niego nowe wymiary piękna. Kobieta rozwiązła, która nie zna swego prawdziwego ja, niszczy istniejące domy i zamienia je w groby.
- Utworzono .