Sunna w przekazach tradycji
Droga Boga jest drogą Proroka, a droga Proroka jest drogą Boga. Zatem ci, którzy odrzucają Sunnę, odrzucają zarazem Boga. Wysłannik powiedział bowiem: „Ktokolwiek okazuje posłuszeństwo mi, jest posłuszny także i Bogu, a kto nie jest mi posłuszny, okazuje nieposłuszeństwo również Bogu”.[1] Takie nieposłuszeństwo „nagradzane” jest piekłem. „Mój naród wejdzie do raju, z wyjątkiem tych, którzy się buntują”. Prorok, zapytany, kim są owi buntownicy, odparł: „Każdy, kto jest mi posłuszny, wejdzie do raju; każdy, kto nie jest mi posłuszny, jest buntownikiem”.[2]
Sunna łączy wszystkich dawnych, obecnych i przyszłych muzułmanów. Pozwala im zachować jedność, gdyż kształtuje swoisty system i kulturę. Wysłannik tak się o tym wyraził: „Ci, którzy mnie przeżyją, doświadczą wielu sporów i niezgody. Dlatego idźcie moją drogą i drogą właściwie prowadzonych (przez Boga) i właściwie prowadzących następców. Trzymajcie się mocno tej ścieżki – wgryźcie się w nią zębami”.[3]
Naśladowanie Sunny – na poziomie indywidualnym i zbiorowym – staje się w sposób żywotny ważne wtedy, gdy atakowany jest Islam i muzułmanie tracą swoją przewagę. Wysłannik powiedział, że „w czasach, gdy wspólnota muzułmańska zerwie z islamem i w konsekwencji ulegnie rozpadowi, osoba, która będzie trzymać się mocno Sunny, zyska nagrodę równą nagrodzie męczennika”.[4] W związku z tym ci, którzy krytykują Sunnę, powinni zostać zapytani tak, jak Koran zapytuje niewiernych: „Dokąd odeszliście?”
[1] Bukhari, “Ahkam,” 1; Ibn Maja, “Muqaddima,” 1.
[2] Bukhari, “I‘tisam,” 2; Ibn Hanbal, 2:361.
[3] Abu Dawud, “Sunna,” 5; Tirmidhi, “‘Ilm,” 16; Ibn Maja, “Muqaddima,” 6.
[4] Abu Nu‘aym, Hilya’, 8:200; Daylami, Musnad al-Firdaws, 4:198.
- Utworzono .