De Geest In De Tussenwereld
Na de dood wordt de geest meegevoerd naar Aanwezigheid van God. Als een goed, deugdzaam leven werd geleid in de wereld en verfijning werd bereikt, dan zullen de engelen die de opdracht kregen op de geest naar God te brengen, deze in een doek wikkelen die van satijn is gemaakt en doorheen de hemelen en alle inwendige dimensies van het bestaan dragen naar de Aanwezigheid van God. Bij deze tocht verwelkomen de engelen de stoet in ieder verblijf en elke halte en vragen: Wie is dit? Wat een schitterende geest is dit! De engelen die de geest begeleiden stellen deze voor met de meest schitterende titels, waar het ook in de wereld werd mee aangesproken en antwoorden: 'Dit is de geest van de enen die, bijvoorbeeld, vastte, bad, aalmoezen gaf en elke last droeg voor de zaak van God.' Tenslotte zal God Almachtig de geest verwelkomen en dan de engelen bevelen: 'Neem deze geest terug naar het graf waar het lichaam ligt begraven dat erbij hoort. Dan zullen de vragen kunnen worden beantwoordt die Munkar en Nakir zullen stellen, de vragende engelen.'
De geest van een onrechtvaardige wordt met misprijzen behandelt, overal waar die voorbijkomt en van de Aanwezigheid van God weggesmeten in het graf.
Het kwaad dat de mens in de wereld overkomt, wordt door diens zonden veroorzaakt. Als een mens een eerlijke gelovige is en zichzelf niet steeds van zonden kan verwijderd houden, zal God uit mededogen, toestaan dat deze mens enkele tegenslagen te verwerken krijgt om hem van zonden te zuiveren. God kan hem ook aan grote doodsangsten onderwerpen om hem de nog niet vergeven zonden toch te vergeven, ofwel om hem tot een hogere geestelijke rang op te heffen. Daarbij wordt de geest zacht behandelt. Als deze mens, ondanks alle tegenslagen die hij in de wereld ondervond en de doodsangsten die hij uitstond, nog steeds onvergeven zonden meedraagt, dan moet hij een soort bestraffing ondergaan in het graf en kan daardoor de straf in de Hel ontlopen. Bovendien, omdat het graf de eerste stap is in de reis naar het eeuwige leven, waar iedereen de beloning zal ontvangen voor de daden in deze wereld, wordt iedereen , als een voorafgaande ondervraging, in het graf bevraagd over de wereldse daden door 2 engelen. En bijna iedereen, behalve de Profeten, lijdt hier wat onder.
Zoals in betrouwbare boeken is vastgelegd, verlangde Abbas, de oom van de Profeet, vzmh, erg om Umar, de 2e kalief, te zien in zijn droom, na de dood van Umar. Nochtans was hij pas in staat om hem 6 maanden later te zien. Toen vroeg Abbas aan de geest van Umar: 'Waar zijt gij al die tijd geweest?' Umar antwoordde: 'Vraag me dat niet! Ik ben maar net in staat geweest om rekenschap te geven van mijn leven.'
Sa'd ibn Mu'adh was bij de grootste der Gezellen van de Profeet, moge God over hen allen tevreden zijn. Toen hij stierf zei de artsengel Gabriël, vzmh, aan de Profeet, vzmh: 'De Goddelijke Troon beefde door de dood van Sa'd, O Boodschapper van God.' Ontelbare engelen namen deel aan zijn begrafenis. Nochtans, na de begrafenis van Sa'd, moge God tevreden zijn over hem, sprak de Boodschapper met verbazing: 'God zij geprezen! Wat zal met anderen gebeuren als het graf Sa'd zal dooreenschudden?'
In het graf wordt iedereen ondervraagt door 2 engelen die in de Moslimbronnen, Munkar en Nakir noemen. Zij vragen: 'Wie is uw Heer? Wie is uw Profeet? Welk is uw religie, enz.' Als een mens gelovig was in deze wereld, geloofde in god en de Profeet, vzmh, als hij de ware religie heeft gekozen, dan kan hij de vragen der engelen beantwoorden. Anders kan hij dat niet. De ondervraging gaat verder, over zijn daden in de wereld dan.
De band tussen de geest en het lichaam hangt af van de wereld waarin beide verblijven. In deze wereld is de geest 'opgesloten' in de beperkingen van het lichaam. Als het ego dat tot kwaad aanzet en de lichamelijke verlangens, de geest overheersen, dan zal dat onvermijdelijk leiden tot de ondergang van de geest en de uiteindelijke verdoeming van de persoon. Als echter, de geest het ego kan controleren door geloof, aanbidding en goed gedrag, zichzelf kan bevrijden van verslaving aan lichamelijke behoeften, dan zal het gezuiverd worden, verfijning verwerven en voorzien worden van prijzenswaardige kwaliteiten. Dit zal de geest gelukkig maken in beide werelden.
Na de begrafenis, moet de geest wachten in de tussenwereld, tussen deze wereld en het Hiernamaals. alhoewel het lichaam ontbindt en wegrot in de aarde, zullen de essentiële delen die in een hadith: 'ajb al-dhanab' worden genoemd, wat letterlijk 'staartbeen' betekent, niet wegrotten. We weten niet of hiermee de menselijke genen worden bedoeld. Welk ook dit deel is, de geest zet hierdoor de relatie met het lichaam verder. Dit deel zal ook als de basis dienen waarop God de mens zal herbouwen of herscheppen bij de Oordeelsdag. Zelfs als dit deel, dat bestaat uit al de essentiële deeltjes of atomen van het lichaam, of al zijn andere deeltjes, reeds met de aarde zijn vermengd, toch zal God hen voorbestemmen tot het eeuwige leven tijdens de gebeurtenissen in het verloop van de uiteindelijke vernietiging en heropbouw van het universum en de reconstructie van de mens uit deze deeltjes op de Dag der Verrijzenis.
Wat doet de geest in de tussenwereld?
Dit is de sfeer waarin de geest de 'adem' voelt van ofwel de zegening van het Paradijs ofwel de straf der Hel. Als een mens een deugdzaam leven leidde in de wereld, zullen zijn goede daden -gebeden, opzeggingen, daden van naastenliefde enz.- voor hem verschijnen in de gedaanten van goede gezellen. Dan zullen er ook vensters open gaan waardoor hij naar hemelse taferelen kan kijken en, zoals in een hadith staat, het graf zal voor hem als een tuin zijn, uit de tuinen van het Paradijs. Als de mens nochtans, zoals hierboven is gezegd, heeft gezondigd, zonder vergiffenis, zelfs al was hij deugdzaam, dan kan hij in de tussenwereld enige straf krijgen om te worden gezuiverd van zonden zodat hij het Paradijs kan binnengaan na de Verrijzenis. Als de mens echter een ongelovige was en een slecht leven leidde, zullen zijn ongeloof en slechte daden voor hem verschijnen in de vorm van slecht gezelschap en allerlei soorten ongedierte zoals schorpioenen en slangen. Dan zullen er ook taferelen uit de Hel worden getoond aan hem en het graf zal voor hem als een kuil zijn uit de kuilen der Hel.
Kan informatie uit een dode persoon worden gehaald over de daden die hij tijdens het leven stelde?
Zoals iedereen weet, terwijl een mens leeft, is het de geest die zowel de vreugde als de pijn voelt. Het lijkt dat de pijn gevoeld wordt doorheen het zenuwstelsel en dit systeem door de geest wordt gebruikt in zijn uiterst ingewikkelde methode van communicatie met elk deel van het lichaam tot aan de kleinste cel. Toch is dit slechts schijn: de wetenschap weet nog steeds niet welk soort interactie er precies plaatsvindt tussen de geest en het lichaam, vooral de hersens dan. Elk soort gebrek, in elk deel van het lichaam, dat de dood kan veroorzaken is ook in staat om de werking van het zenuwstelsel te beëindigen. Nochtans heeft de wetenschap vastgesteld dat sommige hersencellen nog enige tijd na de dood blijven werken. Geleerden hebben er studies over gemaakt om signalen van deze cellen te ontvangen. Als zij daarin slagen en ze kunnen deze signalen ontcijferen, dan zal dat zeer nuttig zijn. Vooral in de criminologie kan er dan licht worden geworpen op de misdaden waarvan de uitvoerders onbekend zijn gebleven. Misschien kan dezelfde soort informatie ook worden bekomen door de genen te ontcijferen van die persoon. De volgende Qur'anverzen vertellen ons hoe tijdens het leven van de Profeet Mozes, vzmh, God een vermoorde man tot leven heropwekte, die over zijn doder werd ingelicht en bevestigen dit.
'Toen Mozes tot zijn volk zei dat God hen opdroeg van een koe te slachten toen deden ze dit, alhoewel ze daar niet veel ervaring mee hadden. Als gij een levende ziel doodt, en daarover twist -God onthult wat gij verborg- dan zegden Wij van hem met delen ervan te treffen. Evengoed brengt Hij leven tot de doden en Hij toont ons Zijn tekens, moogt gij zo gelukkig zijn van dit te begrijpen.' (Al-Baqara, S2 A67- en A71-73)
De beproevingen in het graf en de Hel
Omdat het de geest is die pijn ondergaat en die van geluk geniet en ook omdat in de tussenwereld de geest blijft in verbinding staan met het lichaam doorheen de essentiële delen die niet wegrotten; daarom heeft het geen zin om te discussiëren of de geest of het lichaam of beide zullen lijden onder de beproevingen van het graf. Nochtans, zoals eerder gezegd, zal God de mensen heropbouwen op de Dag der Verrijzenis met de essentiële lichaamsdeeltjes en zij zullen verrijzen op de 'ochtend' van het eeuwige leven.
Omdat de geest het wereldse leven samen met het lichaam leeft en er alle vreugde en pijn mee deelt, in dit leven, zal God Almachtig de mensen zowel geestelijk als lichamelijk laten verrijzen. De 'Ahl al- Sunna wa l-Jama'a' ( De mensen van de Traditie en de Verzameling, opm. van mezelf) zijn allen akkoord dat de geest en het lichaam samen naar ofwel het Paradijs ofwel de Hel zullen gaan. God ontwerpt de lichamen in hun vormen die geschikt zijn voor het Hiernamaals waar alles levend zal zijn. 'Het leven in deze wereld is slechts een tijdverdrijf en een spel. Geef aandacht! het huis van het Hiernamaals: dàt is leven, indien gij dit maar wist!' (al-Ankabut, S29, A64)
De geschenken die we kunnen sturen naar de geesten na de dood
De geesten in de tussenwereld zullen ons horen en zien, Indië God dit toestaat. Als God het wil, zal Hij sommige heilige mensen toestaan om de geesten te zien en te horen en met hen te communiceren.
Nadat een mens sterft, is de lijst van zijn daden niet afgesloten. Als hij goede, deugdzame kinderen heeft achtergelaten, of boeken of instellingen, waaruit mensen voordeel kunnen blijven halen. Als hij mensen heeft opgevoed tot dienst aan de mensheid of heeft bijgedragen tot hun opvoeding, dan zal zijn beloning blijven stijgen. Als hij daarentegen slechte daden achterliet en als er van hem slechts zonden overblijven, dan zullen deze zonden ook opgehoopt blijven zolang de gevolgen ervan de mensen schade blijven berokkenen.
Dus, om gunstig te zijn en te pleiten voor onze geliefden die naar de andere wereld vertrokken zijn, moeten we trachten om hun goede erfgenamen te zijn. Door de armen te helpen, deel te nemen in Islamitische erediensten en een goed, deugdzaam leven te leiden en vooral door bij te dragen aan de verheffing der Islam en goed te doen aan Moslims in het bijzonder en andere mensen van goede wil in het algemeen, met de erfenis waarover we beschikken, kunnen we ervoor zorgen dat de verdiensten der doden nog stijgen.
- Aangemaakt op .