Hoop
We bevinden ons op de drempel van grote en verreikende veranderingen. De samenleving worstelt in de geboortekrampen van de nieuwe tijd die aankomt. Het valt niet te verwonderen dat de mensen bang, onzeker, soms hopeloos zijn over hun toekomst.
Met zulke gebroken geesten is de toekomst zo donker en onbepaald, dat het helemaal geen verwondering hoeft te wekken wanneer hun onzekerheid hen over de drempel der wanhoop duwt. Zij verlangen naar de enige redding, een kracht om zich overeind te kunnen houden en zodat hun benen het niet bezwijken. Zij verlangen naar een leider om hen kracht te geven een doel en een boodschap van hoop. Hoop is een toestand van de geest, verbonden met het geloof. Zij die geloven, hebben hoop en de kracht van hun hoop, is direct in verhouding tot hun geloofskracht. Hierdoor kunnen sommige uitingen voor sommigen als wonderen lijken. Zij die deze mate van geloof niet en of nooit hebben ervaren, beschouwen zulke hoop en geloof bij anderen als iets buitengewoons.
Wanhoop en pessimisme ontspringen niet in het gevoel en de geest van wie een goede keuze heeft gemaakt, waarin hij in geloofd. Door te geloven heeft hij zijn hart op dat geloof gezet. Een individu ontwikkelt zich door hoop. Op dezelfde manier verwerft een gemeenschap levenskracht en maakt zich welvarend door hoop. Net zoals een wanhopige mens, niet écht leeft, is een gemeenschap zonder hoop, verminkt en verlamd.
De Profeet Adam, (vzmh) voelde wanhoop en verwarring, toen hij besefte dat hij had gedwaald en gefaald. Maar hij schudde snel deze hopeloosheid van zich af en werd opnieuw levendig toen hij zei: 'Ik deed mezelf onrecht aan.' Satan, echter faalde onophoudelijk en viel voor eeuwigheid in de leegte van zijn wanhoop. Al de moedige mensen die de toorts van de hoop in hun harten hebben uitgezet hebben stormen doorstaan en overmachten overwonnen die onoverwinnelijk leken. Bij sommigen is de hoop als de ‘Ark van Noah', (vzmh), die zijn passagiers naar de veiligheid en het leven vervoert door de golven heen, hoog als de bergen.
Hoop verandert de harten van sommigen in paradijselijke tuinen, want zo levendig en overvloedig zijn die. Nog anderen hebben zoveel hoop dat ze ‘Yathrib', een heidense stad omvormden tot de ‘Medina', de stad van geloof, liefde en beschaving. Hoop en vastbeslotenheid inspireerden het hart van een Berberslaaf waardoor de rots van Gibraltar naar hem werd genoemd, zodat hij steeds herinnerd blijft.
Doorheen hoop vormde een andere jonge bevelhebber, Mehmet de Veroveraar, zichzelf om tot bliksem en bracht een heldere verandering aan, in de loop der geschiedenis. Hij bereikte hoogten die weinig anderen konden bereiken. Zulke individuen, zo vastbesloten en zo vol hoop, zijn opgestaan om geliefd te worden in het teken der Waarheid. Zelfs op een moment dat de mensen ineengekrompen liggen in hun vernedering, met gebroken fierheid, kan een individu dat geloof en hoop heeft verworven, de hele wereldorde uitdagen. Deze, zet zijn strijd verder, zelfs bij tegenslagen.
Alleen de wanhopige verliezen hun gevecht. Velen beginnen de reis, vol trots op hun prestaties en worden dan halverwege hun reis snel gebonden of afgeleid, omdat hun zwakke geloof en hoop hen niet verder hielp. Een kleine aardbeving, een vloedgolf volstaat om hun wil en vastbeslotenheid weg te nemen. Wat betreft diegenen die beginnen met eerst te hopen en na een kleine tegenslag vervolgens weer verzinken in wanhoop, hun toestand is écht treurig.
Voor wie die blijven hopen is de dag even kleurrijk als de tuin van het Paradijs. Zijn nacht is niet minder helder. Omdat zulke mensen nooit in het duister verblijven, schijnt de zon steeds, zelfs als deze niet te zien is.
De mensen met blijvende hoop zijn geworteld met de stevigheid van grote oude bomen die noch door storm noch door sneeuw of vrieskou worden aangetast of verhinderd van vruchten te dragen. Wat we nog méér nodig hebben naast het voedsel, water of aarde: geduldige, vastbesloten gidsen die corruptie, wanhoop en beproevingen weerstaan en nooit verward zijn geraken. Als nu vele bloemknoppen van hoop beginnen te verschijnen, wachten vele zaden onder het oppervlak der aarde op het eerste teken van de lente, moge God hoop geven aan de wanhopige!
- Aangemaakt op .