Zachtmoedigheid
Dit is het begin van het bestaan, hier zonder is er slechts chaos. Alles is door deze genade ontstaan en kan erdoor blijven bestaan in harmonie.
De aarde werd klaargemaakt door boodschappen die werden verstuurd vanuit de andere kant van de hemel. Alles, van de macrokosmos tot de microkosmos heeft een buitengewone harmonie bereikt door deze genade.
Alle aspecten van dit leven zijn een repetitie voor het hiernamaals en elk schepsel is betrokken in een handeling met dit leven na de dood als doel. In elke strijd is deze ordening vanzelfsprekend. Deze uitbarsting van genade kan niet onopgemerkt blijven.
Wolken zweven boven onze hoofden op vleugels van genadevolheid. Uit de kern hiervan daalt regen neer om ons te helpen. Bliksem en donder brengen ons het goede nieuws van regen met een uitbarsting uit het geheime gebied der genade. Het hele universum, in élk deeltje, zingt voortdurend voor de Al-Genadevolle. Alle schepsels samen roepen deze genade op, elk met een eigen speciale stem.
Bekijk de worm. Omdat deze onder de voeten kan worden verpletterd, heeft dit véél mededogen nodig. Dit vertoont het zélf ook. Deze worm wordt omgeven door bekommerde aarde, dan legt het zelf duizenden eieren in elk hoopje aarde. Hierdoor wordt de aarde verlucht en opgezwollen zodat een toestand wordt bereikt die het zaaien van zaden vergemakkelijkt. Terwijl de grond zachtaardig is voor wormen, zijn de wormen een zegen voor de grond. We hebben geen woorden voor de ondankbaren die grassen en wortels verbranden om aan meststoffen te geraken. Zij zijn zich niet bewust van de schade die ze toebrengen aan de aarde en de wormen. Bekijk de bij die de bloemen, of de zijdeworm die zichzelf in een cocon inspint. Hoeveel moeilijkheden ontmoeten ze niet om deel te nemen aan deze symfonie van mededogen. Kunnen we dan de pijn niet beseffen die deze wezens ondervinden om de mens van honing en zijde te voorzien?
Dit is niet alles. Heb jij je ooit afgevraagd hoe heldhaftig een kip is die zich door een hond de kop laat afbijten om haar kuikens te redden en hoe de wolf kan worden geprezen die de eigen honger vergeet om aan zijn jongen het gevonden voedsel te bezorgen?
Iedereen en alles spreekt over mededogen en belooft dit. Hierdoor kan het universum worden beschouwd als een symfonie van mededogen en genade. Allerlei soorten stemmen verkondigen dit zodat het onmogelijk is om hier niet bewust van te zijn en onmogelijk om de omvattende genade niet te voelen die alles omringt. Hoe ongelukkig zijn de zielen die dit niet voelen?
De mens heeft een verantwoordelijkheid om mededogen te tonen voor alle wezens, om mens te kunnen zijn. Hoe beter hij dit doet, des te meer wordt hij verheven. Hoe meer hij verkeerd doet, onderdrukt en zich wreed gedraagt, des te grotere schande wordt hij voor de mensheid.
Genade roept genade op. Wie op aarde zachtmoedig is, zal uit de hemel vele geschenken ontvangen. Omdat onze voorouders dit geheim hadden ontdekt, stichtten zij vele verblijven van gastvrijheid en voor de bescherming en de voeding der dieren.
Een zachtaardige man was zo diep getroffen door een vogel met gebroken pootjes en een ooievaar met een gebroken vleugel, dat hij een veilig verblijf inrichtte voor gekwetste vogels.
Dit soort gedrag was zeer normaal bij de Ottomaanse Turken.
Wij zouden even zachtaardig moeten zijn voor andere mensen als onze voorouders waren voor dieren. Helaas! Net zoals wij niet zachtaardig waren voor onszelf, zo hebben we ook de volgende generatie vernield door een totale onverschilligheid te tonen en een genadeloosheid voor de aarde. Wij hebben in feite de afbraak van het milieu veroorzaakt, zodat het steeds moeilijker wordt om erin te leven.
Wij moeten nochtans duidelijk maken dat het misbruik van het gevoel van zachtaardigheid even erg is of zelfs erger, dan helemaal géén zachtmoedigheid te tonen.
- Aangemaakt op .