Verrassend maar niet gevaarlijk

Toen hem gevraagd werd een reactie te geven op de lijst van intellectuelen en denkers die gekozen werden door de bladen Foreign Policy en Prospect, vertelde de Duitse filosoof Jürgen Habermas dat hij geen gevaar zag in de top tien van die lijst: allen moslims.

Zelf stond hij ook op de lijst en maakte hij kans om te worden gekozen tot de grootste geleerde. Zo ook Paus Benedictus XVI, de Italiaan Umberto Eco en de Amerikanen Noam Chomsky en Al Gore. De eindklassering van de verkiezing bleek echter een grote verrassing. Tien namen die de afgelopen tien jaar niet eerder de lijst hadden gehaald. Tien namen die niet Europees klinken. Tien namen die allen behoren bij moslims uit de hele wereld. Deze tien namen bezetten de eerste tien posities. Negen mannen en één vrouw.

Foreign Policy noemde de uitslag van de lijst een “gevaarlijke trend”. Jürgen Habermas reageert hierop als volgt: “Allereerst wil ik duidelijk maken dat Foreign Policy een solide en liberaal democratisch medium is. Maar de uitslag van hun verkiezing is niet gevaarlijk. Omdat de mensen die verkozen zijn hard gewerkt hebben om zover te komen. Hoewel de huidige top tien heeft gevochten om hoog te eindigen, zijn ze nergens schuldig aan, behalve aan grote werklust.”

In Amerika keek men met argusogen naar de nummer één op de lijst: Fethullah Gülen. Habermas: “Hij wordt door de neoconservatieve Amerikanen vergeleken met de Iraniër Khomeini. Ze hebben angst omdat Gülen en de andere negen van de top tien allen moslim zijn. Maar dit zijn geleerden, professoren van universiteiten, bankiers en zelfs Nobelprijswinnaars.”

De angst is misschien ongegrond, de verrassing in de Westerse wereld is wel degelijk begrijpelijk. “Als westerse mensen een westerse filosoof of wetenschapper in de top tien hadden willen zien, hadden ze meer moeten stemmen. De kiezers van Gülen hebben de wereld verstomd achtergelaten door zo massaal op hem te stemmen”, reageert Habermas.