Kinderen: Ofwel naar School of naar de Bergen
De Kracht van de Liefde overwon de Terreur
Bahattin Karatas, die de basis heeft gelegd voor de particuliere middelbare school Serhat, rende gedurende 8 jaar als een gek in het rond waarbij hij geen plek onbezocht liet. Toen hij algemeen directeur van het complex scholen van Serhat werd, leverde hij zijn baan als schoolhoofd in. Wanneer de kinderen hem zien, juichen ze hem echter nog steeds toe en zijn ze vervuld van liefde.
Bahattin spreekt naast Turks ook Koerdisch, Arabisch en Farsi. Hij kent de regio zeer goed en is heel ervaren en betrouwbaar. Met de zin: “De grootste vijand van de mensheid en het Oosten is onwetendheid, armoede en schisma,” verklaart hij zijn interessante ervaring met twee PKK-studenten die naar school kwamen. Omdat hij Koerdisch spreekt kon hij een hechte relatie met hen opbouwen en hij luisterde naar hun problemen. Hij gaf ze een slaapplaats en wat te eten en te drinken.Gedurende 15 dagen waren deze twee jongens echter zeer onhandelbaar. Ze braken ruiten en vernietigden meubilair. Later werd bekend dat het hun doel was om het schoolhoofd boos te maken en nadat ze geslagen zouden zijn, of eruit gezet zouden zijn, zouden ze zeggen: “Dit is hoe de Turken ons behandelen.” De liefdevolle manier waarop ze echter werden behandeld zorgde ervoor dat ze uiteindelijk toegaven: “Ze hebben ons zoveel negatieve dingen verteld, dat we jullie haatten. We kwamen hier om de school af te branden, maar we konden het niet. Nu gaan we terug en we zullen in hun gezicht spugen. Jullie zullen het lawaai vanuit Van hier kunnen horen!”
Voor het eerst in de geschiedenis van Van, verdiende een vrouwelijke student genoeg punten om toegelaten te worden tot de Hacettepe Faculteit Geneeskunde. Het was een verankerd probleem om meisjes hun opleiding niet te laten vervolgen. Om hun ouders te overtuigen, hielden de meisjes discussies. Het resultaat hiervan was, dat er middelbare scholen voor meisjes werden geopend. Ze kwamen allemaal naar onze discussies die werden gehouden in het cultureel centrum. Hun opwinding verwarmde ons innerlijk een beetje toen we in het ijskoude cultureel centrum zaten.
De Brief die Ons aan het Huilen Bracht
Kamil Satir, de regionale coördinator, verklaarde: “We zien het Oosten niet als de tweedeklas. We printen elk document uit op papier van hoge kwaliteit.” In de geschiedenis van Van, had nog nooit iemand zich gekwalificeerd voor het tweede niveau van het universiteitsexamen. Toen de eerste studenten van de vooropleiding van Caglayan, toegang kregen tot de Bilkent Universiteit werd iedereen gek. Vorig jaar waren we niet in staat om 200 studenten aan te nemen vanwege onvoldoende accommodatie. Ons geweten leidt hier nog steeds onder.
“Ik heb nog nooit zulke intelligente kinderen gezien als die uit Van. We hebben zelfs een wereldkampioen getraind. Onze leraren bewaken ’s nachts de studenten in de slaapzalen. Er staan bureaus in de studentenkamers en ze kunnen studeren tot hoe laat ze maar willen. We zetten studenten die het goed met elkaar kunnen vinden in dezelfde kamer en we laten hen samen studeren en deelnemen aan recreatieve activiteiten. Het is hier noodzakelijk om te voorzien in slaapzaalfaciliteiten, omdat sommige studenten afkomstig zijn uit Hakkari Yuksekova.”
“We zagen er veel die de bergen in wilden (als terrorist). In Mus viel één ouder voor de deur op de grond en huilde: ‘Als jullie mijn kind niet aannemen, gaat hij naar de bergen. Twee van mijn zoons zijn dood; laat me deze aan jullie geven zodat hij gered kan worden. Ik heb twee ossen. Ik zal één ervan verkopen en ik zal jullie slaaf zijn.’”
“Eén student uit Cizre schreef in een brief: ‘Ik zag de Turken altijd als onze vijand totdat de vooropleiding startte. Ik vond jullie heel aardig. Als jullie hier eerder waren gekomen, zou er misschien geen terreur zijn geweest. Mijn oom ging naar de bergen; misschien zou hij niet gegaan zijn.’”
Toen ik de brief las, voelde ik me zwak worden en mijn tranen vielen als sneeuwvlokken, net als Kemals woorden. “Wie gaat verantwoording afleggen voor degenen die eerder lid werden van de terroristische organisatie en die verdwenen zijn? Sirnak en Silopi hebben deze vooropleidingen nodig. Start er alstublieft meteen mee.” [Yeni Yüzyıl, 14/06/2006]
- Aangemaakt op .