Semâdan Koç İner Gibi

Maalesef 2005 Mart ayında Romanya'daki derin bir menfaat şebekesi, bir çıkar çetesi, birtakım işlerini örtbas ettirebilmek, borçlarını kapattırmak, durumlarını düzeltmek için Irak'taki bazı gruplarla anlaşarak o sırada Irak'ta bulunan Marie-Janne Ion, Sorin Dumitru Miscoci ve Eduard Ovidi Ohanesian isimli Romen gazetecileri kaçırtıp rehin aldırmıştı.

Irak'taki bu gazetecilerin televizyon kanallarında görüntüleri ikide bir trajik biçimde gösteriliyor, "İdamlarına şu kadar zaman kaldı!" gibi anonslarla müthiş bir gerginlik veriliyordu. Gazetecilerin acınacak, perişan hallerinin ve Müslüman görünüşlü, ürkütücü eli silahlı tiplerin görüntülerinin insanlarda bıraktıkları imaj çok kötüydü. Bu durum bütün dünyada bilhassa Romanya'da İslâmiyet'in parlak imajına simsiyah bir leke sürüyordu. Bilhassa başı örtülü Müslüman hanımlar sokaklara çıkamaz olmuşlardı... Aslında bu teröristler, bir avuç bile olsalar dünyadaki bir buçuk milyar Müslüman'a dünyanın en büyük kötülüğünü yapıyorlar. Bundan her Müslüman bir şekilde payını alıyor. Bilhassa uçak yolculuklarında... Birkaç sene önce Frankfurt'tan Milano'ya gidiyorduk. Uçak Milano'ya inince "Müslümanlar bir kenara ayrılsınlar!" diye bir anons yapıldı. Hepimizin pasaportları alındı. Bizi ayrı bir yere götürüp teker teker inceledikten, gerekli yerlere sorduktan sonra bıraktılar. Meğer o gün bir terör uyarısı almışlar. Bitmedi. O gün cuma idi. Küçük bir Türk mescidine gittik. Tam cuma namazına duracakken İtalyan polisi mescidi bastı ve teker teker pasaportlarımızı kontrol etti. Niçin? Terör uyarısından dolayı... Peki, cuma günü mescidde terörün ne işi var? Böylece rencide edilen her Müslüman'ın hakkı bütün bu teröristlerin boynuna geçiyor. Bir buçuk milyarın hakkını yarın mahşerde nasıl öderler bilemem...

O günlerde Romanya'da böyle bir gerginlik yaşarken belediye başkanına gidiliyor ve "Kurban Bayramımız yaklaştı... Kurban kesip etlerini, kavurmalarını dağıtmak istiyoruz." deniliyor. Belediye başkanına da bir koç hediye etmek istiyorlar. Bu güzel teklif karşısında başkan "Bunu, bir kurban şenliğine çevirelim." diyor. Bunun üzerine, Hz. İbrahim aleyhisselamın oğlunu Allah için kurban etme teslimiyetine karşılık Cenab-ı Hakk'ın gökten koç göndermesini temsilen, bunu büyük bir meydanlıkta helikopterle koç indirme şeklinde yapmayı kararlaştırıyorlar.

Kurban Bayramı günü Bükreş'in en büyük meydanlarından birinde kalabalık bir halk kitlesi önünde koç helikopterle havadan indirilip başkana hediye ediliyor. Bunu, bütün Romen medyası "Müslümanların Kurban Bayramı şenliklerle kutlandı. Bütün Romenlere kavurma dağıtıldı!.. Fakir ailelere et dağıtıldı." ifadeleriyle tekrar tekrar görüntülerle veriyor. Tam bu sıkıntılı dönemde Müslümanlar için bu etkinlik çok güzel bir imaj oluşturuyor. Bilhassa tesettürlü hanımlar rahat bir nefes alıyorlar.

Bundan yaklaşık iki ay sonra da rehin alınan Romen gazeteciler Romanya'ya dönüyorlar. Sonradan bu meselenin Müslümanlarla bir alâkasının olmadığı, hatta terörle ilgisinin bulunmadığı da anlaşılıyor: Çünkü bunun bir çıkar tezgâhı olduğu ve bazılarının sırf pis menfaatleri uğruna böyle bir yola başvurdukları anlaşılıyor ve hepsi de tespit edilip hapse atılıyor. Ama hâlâ zihinlerde, İslâmiyet'in parlak çehresine sürülen ve izi silinmeyen leke kalıyor...

Romanya'da 2005 yılındaki sel sırasında onlarca Romen ölüyor, binlerce insan evsiz kalıyor. Türk kolejlerinin sponsorları aralarında yardım toplayıp yaklaşık üç TIR ve on yedi taksi ve kamyonetten meydana gelen bir konvoy ile Focsan şehrine gidiyor. Belediye başkanı ve jandarmanın katılması ile yardımları dağıtıyorlar. Fabrika sahipleri, öğretmenler kollarını sıvayıp o ağustos sıcağında yardım dağıtıyorlar...

Ramazan iftarları, Muharrem aşûreleri, kurban etleri ve bu tip yardımlar ülkemiz ve Müslüman imajının güzelleşmesine, Anadolu'nun gülümseyen gülen yüzünün tanınmasına vesile oluyorlar.