Wychowywanie młodego pokolenia
Przyszłość każdego człowieka jest ściśle związana z wrażeniami i oddziaływaniami, jakich doświadczał w dzieciństwie i młodości. Jeśli dzieci i młodzież są wychowywani w atmosferze, w której ich entuzjazm stymulują uczucia wyższe, ich umysły staną się energiczne, a swoją osobą będą reprezentować dobre obyczaje oraz cnoty.
Niewiele uwagi i znaczenia przywiązuje się do nauczania wartości kulturowych, mimo że są one nieodzowne w edukacji. Kiedy nadajemy im właściwe znaczenie, oznacza to, że osiągnęliśmy główny cel edukacji.
Wzrastanie wspólnoty możliwe jest tylko wtedy, kiedy młode pokolenia podnosimy ku pełni człowieczeństwa (nie należy jednak wymazywać złych przykładów minionych pokoleń). Jeśli nie zrobimy tego z pomocą religii, tradycji, a także historycznej świadomości, która kiełkuje w całym kraju, nowe i złe elementy pojawią się w miejsce tych, które już zostały zwalczone.
Literatura dziecięca, tak proza jak i poezja, powinna być ciekawa i mądra, winna także nieść moc i nadzieję, byśmy mogli wychowywać młode pokolenia o silnej woli i rozsądnych pomysłach.
Nauczyciele, którzy nie terminowali u mistrza i nie otrzymali solidnego wykształcenia, są jak niewidomi, próbujący latarniami oświetlić innym drogę. Zgorszenie dziecka i jego bezczelność wynika z atmosfery, w której dorastało. Patologiczne życie rodzinne coraz częściej odbija się na duchu dzieci, a przez to na społeczeństwie.
W szkołach dobre maniery powinny być uznawane za równie ważne jak przedmioty, których się naucza. Jeśli nie nadaje się im znaczenia, w jaki sposób dzieci będą mogły wyrosnąć na ludzi o silnych charakterach? Edukacja różni się od wychowania. Większość ludzi może być nauczycielami, lecz prawdziwych wychowawców jest niewielu.
Dobre maniery są cnotą mile widzianą w każdym człowieku. Ci, którzy prezentują dobre obyczaje, są lubiani, nawet jeśli nie są wykształceni. Społeczności pozbawione kultury i edukacji przypominają zbieraninę prostaków, u których próżno szukać lojalności w przyjaźni czy logiki we wrogości. Ci, którzy ufają takim ludziom, zawsze pozostają rozczarowani, a ci, którzy są od nich zależni, zostają porzuceni i prędzej czy później znajdują się bez wsparcia.
Zasadniczo dziewczynki wychowuje się na osoby delikatne jak kwiaty. Powinno się jednak zwracać uwagę na to, by wychowywać je także na nieugiętych obrońców prawdy. W przeciwnym razie – ze względu na ich delikatność i łagodność – będziemy musieli przeistoczyć je w biedne i bezsilne istoty. Nie wolno nam zapominać, że lwice to wciąż lwy.
Nasze człowieczeństwo jest wprost proporcjonalne do czystości naszych uczuć. Wątpliwe, by ludzie, którzy przepełnieni są negatywnymi emocjami powstałymi pod wpływem egoizmu, nadal byli naprawdę ludźmi. Niemal każdy człowiek może wytrenować swoje ciało. Niewielu jest jednak w stanie wychować swoje umysły i uczucia. Skutkiem treningów są silne ciała, skutkiem wychowania – ludzie ducha.
Pierwszą szkołą dla dzieci, których dusze są tak czyste jak lusterka i tak szybkie w rejestracji jak kamery, są ich własne domy. Ich pierwszymi wychowawcami są ich matki. Dla istnienia narodu i jego stabilności fundamentalne znaczenie ma to, aby matki były dobrze wychowane i wykształcone, by stały się dobrymi wychowawcami dla swoich dzieci.
- Utworzono .