Roztropność
Zawsze ćwicz się w roztropności. Być może uchroni cię ona przed żalem i ubolewaniem wywołanym stratą lub niepowodzeniem. Tak wielu ludzi, którzy rozpoczęli jakieś działania, żałowało, że je podjęli. Obwiniali przy tym zły los. Ich niepowodzenie było jednak spowodowane tym, że nie potrafili w sposób roztropny i kompetentny ocenić sytuacji. Tacy ludzie tkwią w podwójnym błędzie: po pierwsze – z powodu swojego błędnego osądu, a po drugie – z powodu krytykowania losu.
Wielki projekt zawsze wymaga podjęcia odpowiednich środków ostrożności. Jeśli nie określisz realistycznego planu działania, a także nie rozważysz potencjalnych korzyści i strat, oznacza to, że albo nie myślisz poważnie, albo jesteś po prostu głupi. W takiej sytuacji podejmowane wysiłki często przynoszą więcej szkody niż pożytku.
Roztropność oraz bezpieczeństwo są bardzo ważnymi środkami do osiągnięcia celu, do którego zmierzasz. Natomiast bardzo poważnym błędem jest nieostrożność oraz zaniedbywanie tego, co może spowodować niepowodzenie, a także narażanie się na oskarżenia ze strony innych osób. Mądrzy ludzie przewidują wszystkie możliwe niedogodności, trudności i problemy, które mogą się pojawić na ich drodze. Następnie próbują dowiedzieć się, jak je rozwiązać, kiedy już się pojawią. Mówi o tym jedno z naszych powiedzeń: „Lepiej złapać włamywacza, zanim włamie się do twojego domu”.
Każde swoje przedsięwzięcie rozpocznij dopiero wtedy, kiedy wszystko zaplanowałeś oraz podjąłeś odpowiednie środki bezpieczeństwa. Bądź ostrożny w podejmowaniu takich kroków, które nie przyniosą korzyści materialnej czy intelektualnej, ani nie przysporzą twoim działaniom żadnej wartości. Każdy zamiar, podejmowany bez stosownych zabezpieczeń, jest nonsensem, oznaką głupoty oraz infantylizmu osoby, która go rozpoczyna.
Ludzie demonstrują swoje cnoty oraz wartość za pomocą sukcesu, który osiągnęli, a także przez to, w jaki sposób zmierzyli się z trudami i niekorzystnymi warunkami. Osiągnięty przez nich sukces zależał przede wszystkim od formułowania przez nich realistycznych planów, a następnie podążania za nimi. Tym samym wartość człowieka oraz jego cnoty są proporcjonalne do osiągniętego sukcesu. Ten z kolei jest proporcjonalny do roztropności powziętej na samym początku.
Uporządkowane i konsekwentne wykonywanie obowiązków zależy zarówno od początkowych działań, jak i oszacowania własnych kompetencji. Ma to zapobiec temu, by konkurenci nie wyeliminowali mnie z podjętego działania. Wymaga to wielkiej przezorności i rozwagi. Wielu z tych, którzy wyruszyli z hałasem i robili wokół siebie dużo wrzawy, zostało schwytanych przez swych rywali i opóźnionych w podjętym działaniu, zanim zdążyli postawić drugi krok. Teraz są oni otoczeni przez zło i udręczeni przez to, przed czym ich ostrzegano, a do czego nie przygotowali się odpowiednio. Gdyby tylko to było jedynym negatywnym skutkiem! Oto dalszymi konsekwencjami są: utrata nadziei, bezwład, apatia powstała w wyniku niepowodzeń.
Bycie roztropnym nie oznacza bojaźliwości oraz wycofania. Tak jak nie ma żadnego działania bez odpowiedniego przygotowania, tak też planowanie nie ma nic wspólnego ze śmiałością oraz odwagą. Nadmierna ostrożność może spowodować pewne szkody, które można jednak naprawić. Natomiast nieostrożne i niedbałe działania tych, którzy uważają, iż nieroztropność jest bohaterstwem, są bardzo ryzykowne i niebezpieczne.
Podobnie jak wiele innych zwyczajów, manipulowanie masami za pomocą oszukańczych technik kontroli tłumu jest prezentem z zagranicy. Odrzucamy rzeczy, które przypominają kurę głośno gdaczącą, że zniosła jajko. Zamiast tego wolimy powolną, spokojną drogę, nawet jeśli oznaczałaby ona więcej kłopotów i zmartwień.
Twoja prawdziwa postawa wobec Stwórcy jest mierzona entuzjazmem oraz wzniosłością celów. Chęć poświęcania swojej wygody na rzecz innych i pragnienie ich pomyślności jest najwyraźniejszą oznaką, która na nie wskazuje. Czy można wyobrazić sobie większe poświęcenie, niż osłabianie własnej godności na rzecz dobra społecznego, trzymanie swojego temperamentu w ryzach, kiedy ma się ochotę krzyczeć, ograniczanie własnych zachcianek w czasie osobistej pomyślności?
Głupotą jest rozważanie śmiałości zwycięskiej armii, kiedy pomija się fakt, że zwycięstwo zawdzięcza doskonałemu planowaniu. Podobnie głupotą jest przypisywać sukces nierozważnemu śmiałkowi, który bagatelizuje znaczenie planowania i przezorności.
Wysiłki zmierzające do osiągnięcia celu, jak również środki ostrożności powzięte dla jego realizacji, są jak zaproszenia wysyłane do Wszechmocnego z prośbą o pomoc. Są to dwie części tej samej rzeczywistości. Błąd w przygotowaniu zamiaru lub w postanowieniu jego podjęcia może spowodować, że pomoc zostanie wycofana. Jeśli tak się stanie, sukces nie nadejdzie. Bezpieczny i stały postęp na tej drodze możliwy jest dla tych, którzy stale są przenikliwi i czujni. Błogosławieni są ci, którzy to rozumieją.
- Utworzono .