განსხვავება მანერასა და მეთოდებში
ყველა საქციელში, წარმოთქმულ სიტყვასა თუ მოქმედებაში ყველა პიროვნების ხასიათი ვლინდება. ამ თვალსაზრისით, ჩვენს მტერსა თუ მოყვარეს ისევე უნდა მოვეპყროთ როგორაც გვსურს, რომ ჩვენ მოგვეპყრონ. მაგალითად, ხშირად იმ ადამიანებსაც კი რომელთაც `ბატონობითა~ და `თქვენობით~ მივმართავ რომლებიც ჩემი მისამართით ლანძღვას არ იშურებენ. ეს ჩვენი ქცევის სტილია და ჩვენ ამ პოზიციას არ დაგაუხვევთ. ნუ დაგვავიწყდება, რომ `მომსვლელი დასახლდება, წამსვლელი წავა~ მაგრამ ჩვენ ჩვენი მანერითა თუ გრძნობებით უცვლელად ვრჩებითY და განვაგრძობთ ზემოქმედებას.
ამასთანავე მიმაჩნია, რომ ჩვენმა ამგვარმა ქცევებმა ვვარაუდობ შეიძლება დაარბილოს და მოქმედება შეაცვლევინოს ისეთ ადამიანებს, რომლებიც სისასტიკისა და მტრობისაგან დახმარებასა და შველას ელიან. ისინი ამგვარი ქცევის, გრძნობისა და აზრების გამო საზოგადოებაში მიღებულნი არიან. ჩვენ კი იქამდე არ მიგვიღებს საზოგადოება ვიდრე დაუნდობლად ვიქცევით.
უფრო მეტიც, ცილისწამება და ჩაგვრა იმდენი უნდა მოვითმინოთ რამდენის მოთმენაც შესაძლებელია, ხოლო როდესაც მოთმინების ძალა აღარ გვექნება ღმერთს უნდა მივენდოთ და მას უნდა ჩავბარდეთ. ეს ფარულ განტვირთვად და სხეულიდან მომწამლავი ნივთიერებების გაშვებად შეიძლება ჩაითვალოს.
ამის დასტურად საღვრთო ყურანიდან შეიძლება მოვიტანოთ რიგი მკაცრი გამონათქვამებისა. ოღონდ ისევე როგორც ყოველთვის აქაც არ უნდა გადავაჭარბოდ ზღვარსა და უკიდურესობაში არ უნდა ჩავვარდეთ. მკაცრი გამონათქვემები იუდეველთათვის, გინდ ქრისტიანებისათვის, გინდ კიდევ პოლითეისტებისათვის საერთოა. წინასწარმეტყველი ბედიუზამანი ამ გარემოებას იუმორისტული შეფერილობით გადმოსცემს, იუდეველებსა და ქრისტიანებს შორის დიალოგის წარმოება გაამყარებს მათ შორის მეგობრულ ურთიერთობებს და ხელს შეუწყოფს ერთობლივი საქმის კეთებას. იგი აგრეთვე ნათელყოფს იმ ფაქტს, რომ ისლამის იუდეველებთა და ქრისტიანობის მიმდევრებთან დაახლოება დაკავშირებულია იმ დოგმებთან, რომელიც მიუღებელია ისლამისათვის.
ისლამისათვის მიუღებელ იუდაურ და ქრისტიანულ დოგმებთან არის დაკავშირებული. თუმცა განსაკუთრებულ პირობებში ადამიანებსა და თემებთან დაკავშირებული დებულებების განზოგადება, ყურანის ძალადობისა და მრისხანების წიგნად მიჩნევა, სწორედ ის არის რომელიც ყურანის სულისკვეთებას არ შეესაბამება. ერთი სიტყვით ჩვენი სტილის ერთგულნი უნდა ვიყოთ.
მინდა თქვენი ყურადღება გავამახვილო საკითხზე რომელიც სხვადასხვა მიზეზების გამო არა ერთხელ განმიმარტავს. ადამიანების შესახებ ცუდის თქმა აკრძალულია, ხოლო ბოროტი ზრახვების მიზეზი, რომ გახდე ისიც შეცდომაა. ამიტომაც ჩემმა ამხანაგებმა აუცილებლად უნდა მოინახულონ ჩვენი მსახური მეგობრები რომლებსაც რწმენისა და ყურანისათვის ქვეყნისა და ერის სამსახურში განსხვავებული მეთოდები გაუთავისებიათ. უნდა განუმარტონ ის შეხედულებები რომლებიც შეიძლება მცდარი გაგების მიზეზი გახდნენ. მათ არ უნდა მისცენ მეგობრებს ცოდვის ჩადენის შესაძლებლობა და შემთხვევა. ყველას ძალუძს თავისი პროფესიის, ხასიათის სიყვარულით იცხოვროს, უნდა იცხოვროს კიდევაც. თურმე შეძლეს სკოლა-ინტერნეტების გახსნით, გაზეთის გამოსვებითა და ტელევიზიის დაარსებით ან კიდევ დიალოგისა და შემწყბარებლობისაკენ მოწოდებით რელიგისა და სამშობლოს სამსახურში ყოფნა? რომ თქვან კიდევაც ჩვენი ამხანაგი, რომ წამოდგეს გარეგნულად და ფორმით რელიგიური რწმენის გამოხატულება იქნება? ჩვენ არა გვაქვს უფლება კარი გავუღოთ ამგვარ დაპირისპირებას.
ჩემი აზრით არც ერთი მათგანი საჭირო არ არის. ყველამ თავისი ნიჭისა და შესაძლებლობის შესაბამისად ისეთი ადგილი იპოვა რომელიც მას შეეფერება და აგრძელებს კულუალურ მოღვაწეობას, უნდა გააგრძელოს კიდევაც. ყველამ თავისი ნატურის სიყვარულით უნდა იცხოვროს და სხვა პიროვნების ხასიათზე არ უნდა იქილიკოს. როდესაც იპოვის კარგს უკეთესს არ უნდა შეადაროს, ანუ ჰუსეინის პოვნის შემდეგ ჰასანის პოვნა არ უნდა მოინდომოს. ვინაიდან ჰასანიც აუცილებლად იქ არის სადაც ჰუსეინი იმყოფება.
განსაკუთრებით ამ ეტაპზე როდესაც ყველასთან დიალოგი გვაქვს გამართული მუსლიმებს, რომელთაც უსაზღვროდ ბევრი საერთო მხარეები გააჩნიათ განსხვავებული მენტალიტეტიდან გამომდინარე იმის ახსნა, რომ ერთმანეთი არ უნდა განვსაჯოთ და ჰარმონიაში უნდა ვიცხოვროთ ძალიან რთულიც რომ იყოს აუცილებელია.
დღევანდელი საზოგადოებიდან მის წინაშე ვინც მომავალს დაგვინგრევს, ოჯახს დაემუქრება, სიცოცხლეს, შთამომავლობას, მრწამსა და საკუთრებას შეეხება ამგვარი ქცევის საწინააღმდეგოდ მიმტევებლურად მოპყრობა ჩვენს ძალებს აღემატება. ეს ცნობილი ფაქტია და ამ თვალსაზრისით შემწყნარებლობის მიზანი და ის თუ როგორ ესმის იგი საზოგადოებას აშკარა და დღესავით ნათელია.
მეორეს მხრივ, დებულებები მოსალოდნელზე არ უნდა იყოს აგებული. იმ შემთხვევაში Yთუ დებულებები მოსალოდნელს დაეფუძნება არასწორი შეხედულებები და წარმოდგენა შეიქმნება. დებულებები, ამ მომხდარი ფაქტების მსვლელობები დარად რჩება ხოლმე. ვინაიდან ბრალდება ეჭვზე და არა ფაქტებზეა დაყრდნობილი. ეს სამართლებრივი დისციპლინაა. ამ თვალსაზრისით ზოგიერთნი `თქვენ გულმოწყალების სახელით ერისა და რწმენის საწინააღმდეგოდ ყველაფერს დინამიურს ხდით და ფარეატის წილის მიმართულებით მიედინებით~-ო ამგვარი უსაფუძვლო და ეჭვზე დაყრდნობილი ბრალდებები სხვა არაფერია თუ არა ცილისწამებამაგრამ როდესაც შესაძლებლობა მოგეცემათ თქვენ ისევ ფაქტების გარეშე ეჭვს დაფუძნებული პარანოიას დაარქმევთ.
ახლა რაზედაც უნდა გავამახვილოთ ჩვენი ყურადღება არის არა ის იზიარებს თუ არა სამყარო ჩვენს თვალსაზრისებს, და არც გულმოწყალება და სიყვარული რომელიც ჩვენ გულწრფელად გვწამს, არამედ წინასწარმეტყველთა მოვალეობის შესრულებისას დიდსულოვნება, შეუპოვრობა და სიმტკიცე უნდა გამოვიჩინოთ.
* ტრაქტატი პოლემიკის კრებულის სინათლის შესახებ ტ.2 გვ.1994
- შეიქმნა - ზე.