Altın Tenler

Taptâze altın tenlere benzer bu yiğitler;
İnmekte çevrelerine ışıktan demetler.

Sonsuzdan gelen ilhamla doldukça dolmuşlar,
Hızır’la arkadaş olup sırlara dalmışlar...

Bir büyülü kevserle meğer hepsi de mest imiş,
Belli gözlerinden; her biri bir sırra ermiş.

Tûfanlara denk heyecanları var dinmez;
Polat gibi yürek taşırlar korkmaz ve sinmez.

Bilir cihân bunları, belli beldesi-köyü,
Çehrelerinde fethedici gizli bir büyü...

Her biri dehâya denk bu parlak firâsetler,
Horozu çoktan ötmüş bir kutlu şafak bekler...

Sızıntı, Kasım 1985, Cilt 7, Sayı 82