Denemeye Değer

Geçtiğimiz hafta sonu Abant'ta yapılan üç günlük bir toplantıda bilindiği gibi "Laiklik ve İslam" konusu ele alındı. Yankıları hala devam ediyor. Hürriyet ve Milliyet gazeteleri olumlu bir yaklaşımla toplantıyı değerlendirirken; görmezlikten gelen, peşin peşin olumsuz tavır takınanlar da oldu. Pazartesi günü "Zaman'dan" kösemizde toplantının önemi konusunda bir değerlendirme yaptığımız için bu defa laiklik ve İslam konusu üzerinde durmak istiyoruz. İslamiyet bizim milletimizin dinidir.

"Yüzde 99'u Müslüman" diye başlanılan sözler Türk toplumunu anlatır. İbadet ve dini yasamadaki hassasiyetler bakımından farklılıklar olsa da bizim toplumumuz; samimi Allah inancı, peygamber sevgisi ve Kur'an'a saygı bakımından büyük bir ortak paydada birleşir.

Tevrat, İncil ve Kur'an, ayni dinin kitaplarıdır. Allah, mü'minlere göre insanin hem dünya, hem ahiret saadeti için peygamberleri vasıtasıyla yol göstermektedir. Kısacası din; iyilikler, güzellikler, hayırlar için vardır ve huzurdan, saadetten, sevgi ve barıştan başka bir amaç taşımaz. Bununla beraber en fazla yanlış anlamaya ve istismara da dinimiz maruz kalmaktadır. Dini siyasete alet etme çabaları, dini; bir ideoloji ve kati bir dogma haline getirme gayretleri hem dinimize, hem mü'minlere, hem de bütün bir topluma zarar vermektedir. İtiraf ve kabul etmeliyiz ki, Türkiye'de buğun yaşanan gerginliklerin bir sebebi budur.

Gerginliklerin bir sebebi de laikliğin yanlış anlaşılması ve istismar edilmesidir. Laiklik doğru anlaşıldığı takdirde, dinimizin ve dindarların laiklikle bir sorunu olamaz. "Laik misin, Müslüman misin?" diye bir soru olamaz. Çünkü laiklik bir din değildir. Bir insan Müslüman olarak laik uygulamayı savunabildiği gibi, laik uygulamalardan yana olan bir insan, ateist bile olsa din karşıtlığı çabalarında bulunmaz, dindarların yasam tarzlarına müdahale etmeyi düşünmez. Nitekim bu hususlar Abant Bildirisi'nde çok net biçimde yer almış ve söyle denilmiştir:

"Laiklik esas itibariyle bir devlet tutumudur. Laik devlet, dini tanımlamaz, bir din siyaseti de gütmez. Temel hak ve hürriyetlerin tanımı ve sayımında laikliğin kısıtlayıcı bir ilke olarak yer almaması gerekir. Laiklik din karşıtlığı değildir ve insanların yasam tarzlarına müdahale edilmemesi biçiminde anlaşılmalıdır." Doğru anlamında laiklik bir devlet garantisidir.

Devlet laiklik prensibiyle; din, düşünce, vicdan ve dini yasama özgürlüğünü garanti altına alır. Bu acıdan nasıl din istismarı ve bundan hareketle siyasi kazanç hesabi tehlikeli ise, laikliğin istismarı ile siyaset yapılması da tehlikelidir. Dini kullanmak da, laikliği kullanmak da, onları bir dogma ve ideoloji haline getirmek de toplum bütünlüğümüz ve milli birliğimiz için bugün en büyük tehlikedir. Abant Bildirisi'nin son maddesi su güzel cümle ile başlıyor: "Biz Abant'ta toplananlar suna inanıyoruz: İnsanların değişik görüş ve eğilimlerden olmaları, farklı yasam tarzlarını tercih etmeleri, ülke yararını gözeten sağlıklı kararlar almalarına engel değildir." Konuşarak, uzlaşarak, birbirimize saygı göstererek, sevmeye çalışarak hepimiz bu ülkeye, insanımıza ve tüm insanlığa hizmet edebiliriz. Denemeye değmez mi?